Gegiechel

Toen Stamford het lab binnenkwam een onbekende man achter zich aan, besefte Sherlock onmiddellijk wat er aan de hand moest zijn. Uiteraard herkende hij ook meteen al een groot deel van zijn levensloop bij die eerste blik, maar het was pas de volgende dag, toen John Watson 221B Bakerstreet inspecteerde, dat Sherlocks interesse in de man wat groeide. Hij was anders dan de meeste burgers.
Een belachelijk race tegen een taxi door smalle straatjes en over kreunende brandtrappen later, met tussendoor nog een strafbare toneelact waarbij hij zich voorgaf als agent en een sprintje omdat ze niet wilden wachten tot de man die een echte badge op zak had hen aansprak, merkte Sherlock tot zijn verbazing dat hij John best wel begon te mogen.
‘Dat was belachelijk. Dat was het meest belachelijke wat ik ooit heb gedaan,’ verkondigde de eerdergenoemde dokter, nog steeds ademloos van hun wedloop.
Sherlock ging naast hem staan en zocht steun tegen de muur terwijl ook hij zijn ademhaling maar langzaam weer regelmatig voelde worden. ‘En jij bent Afghanistan binnengevallen.’
John barstte uit in gegiechel dat simpelweg belachelijk klonk, maar Sherlock kon niet anders dan meedoen, nog steeds naar adem happend. Ja, hij mocht John Watson wel.