Chapter eighteen.- Niall.

Abigail zat in een soort shock op de bank. Maarja dat zou ik ook doen als dit me was overkomen. Ik liep naar het keukentje en maakte twee mokken warme chocomel. Een gaf ik er aan Abigail, de andere pakte ik zelf. Ze pakte de mok voorzichtig aan en blies er zacht in. Langzaam liepen er tranen over haar wangen die uitkwamen in haar chocomel. Ik pakte de mok terug, zette hem op tafel en legde mijn arm om haar heen. Ze krulde zich tegen me op en viel langzaam in slaap. Ze was nog schattiger als ze sliep, en ik tilde haar voorzichtig op en legde haar op mijn bed. Ik stok haar schoenen uit en schoof haar onder de dekens. Ik pakte een stoel en ging erop zitten. Dan was ze niet alleen als ze wakker werd. Ik keek naar haar vredige ademhaling en haar mooie gezichtje. Ik liep naar haar toe en wilde haar een kus op haar wang geven, maar ze draaide zich om, waardoor mijn lippen op de hare uitkwamen. Ik voelde haar handen op mijn borst en ze pakten mijn shirt vast. Langzaam trok ze me bij haar op bed. En we zoenden. Wauw dit is geweldig. Ik pakte haar vast en drukte haar nog steviger tegen me aan. Toen hoorde ik de voordeur opengaan en we verstijfden beide. Langzaam liet ik me van het bed afglijden. Shit, Liam in tranen. Dit kon niet veel goeds betekenen. Ik rende terug naar Abigail en tilde haar mee naar de woonkamer. ‘… Ze-ze moest mee…’ zei Liam in tranen. ‘We weten niet wat er is en ze zullen bellen als er iets bekend is.’ Vertelde Zayn snel. Harry zat op de bank alsof hij ook op elk moment in tranen uit kon barsten. Ik voelde Abigail schokken en wist dat ze huilde. ‘Meisje, het komt allemaal weer goed.’ Zei ik terwijl ik haar een kus op haar hoofd gaf. Iedereen keek naar ons. ‘Niall, dat meen je niet?!’ zei Louis, die als altijd naast Harry stond en zijn arm om hem heen had geslagen. ‘Het spijt me.’ ‘Mij anders niet.’ Zei Abigail. Er ging een wazige lach over haar gezicht heen. Ik trok haar tegen me aan