Twenty-Four

*Harry Styles

'Goeiemorgen.' zei ik zodra Zoey beneden was. Zoals gewoonlijk waren wij tweeën de eersten. Niet dat we deze keer zo vroeg waren: het was al half een.
We waren gisteren nog een uurtje opgebleven en hadden het thuiskomen van de rest niet meer meegemaakt.
Ze droeg haar blauwe pyjama die los langs haar lichaam hing. Haar lange bruine haar zat helemaal in de war en ze had geen make-up op. Niet heel elegant, maar wel schattig.
'Goeie morgen', mompelde ze.
Ze kwam naast me aan tafel zitten en strekte zich even uit waarna ze een boterham begon te smeren.
Ze zag er leuk uit als ze daar haar best niet voor deed, maar anders ook.
'Ik haat maandag.' gromde ze.
'Zelfs als je vakantie hebt?' vroeg ik ietwat ongelovig.
Ze knikte.
'Maandag zou afgeschaft moeten worden.'
De rest van de bende kwam een half uurtje later ook naar beneden.
Ariana had wallen onder haar ogen en zag er niet zo goed uit. Haar blik was zo chagrijnig dat iedereen zijn stoel een halve meter verder van haar opschoof.
Ze hield de hele tijd 2 vingers op haar slaap gedrukt en leunde op haar elleboog terwijl ze kreungeluidjes maakte van de hoofdpijn.
'I've got a hangover. Woa-oah. I've been drinking to much for su-ure...' zong Zoey plagerig.
'Hou je kop, Zoey!' snauwde Ariana bits terug.
Zoey stak uitdagend haar tong uit en Ariana maakte een geluidje dat opvallend veel leek op het geblaas van een kwade kat.
'Mijn lieftallige zusje, dames en heren!' grinnikte Zoey. 'Ik ga me aankleden.'
Waarna ze opstond en al heupwiegend naar boven liep en ik me erop betrapte dat ik haar nastaarde.
'Was het nog leuk gisteren?' vroeg ik aan de andere 4.
Ze knikten.
'Niall heeft 3 telefoonnummers gescoord.' riep Louis.
'Echt?' ik staarde ongelovig naar Niall die me op zijn beurt trots aankeek. Hij knikte en was net van plan iets te zeggen toen Ariana het woord nam.
'Houd. Jullie. Kop.' kreunde ze.
'Je hebt het magische woord nog niet gezegd.' glimlachte Liam.
Ze wierp hem zo'n kwade blik dat ik er bang van werd en we snel naar de woonkamer liepen.
Daar hervatten we het gesprek tot er 5 minuten later op de deur werd geklopt.
'Ik ga wel.' mompelde ik gepikeerd toen iedereen naar mij keek en ze geen aanstalten maakten om op te staan.
Ik liep rustig naar de deur en opende die.
Er stond een knappe jongen van mijn leeftijd. Hij was een beetje langer dan mij en had een koffer vast. Hij had een lichtbruin kapsel dat hem fantastisch stond en hij droeg een groene t-shirt en een spijkerbroek.
'Eh...' Inschattend keek hij me aan. 'Jij bent...?'
Ik trok mijn wenkbrauwen op. Hij stond voor mijn deur en vroeg mij wie ik was?
'Harry, Harry Styles. En jij?'
'Trevor Thorne.' Maar natuurlijk! Zoey's vriendje. Die zou vandaag komen. Ik stak mijn hand uit maar die negeerde hij. In plaats van mijn hand aan te pakken keek hij over mijn schouder.
'Is Zoey Miller hier ook?' vroeg hij rustig. Hij was hier net en had me nog niet eens deftig begroet of hij wou al naar Zoey toe.
'Ze is zich aan het omkleden.' antwoordde ik kalm.
'Oh... Goed ik dacht even dat ik het verkeerde adres had.'
'Wel, aangezien er niet veel huizen in het midden van een bos staan denk ik dat je bij de juiste bent.' grinnikte ik.
Hij lachte niet maar bleef gewoon over mijn schouder kijken.
We zwegen even tot ik besefte dat ik hem waarschijnlijk moest binnenlaten. Ik stapte aan de kant en liet hem door.
Meteen had ik het gevoel dat ik hem niet mocht.