12.

Louise Alicia Mac Kibbin.

Zachtjes word ik wakker geschud door iemand. Na een tijdje besluit ik maar om mijn ogen te openen. Ik zie mijn vader vrolijk aan mijn bed staan. “Goede morgen. Justin staat al op je te wachten.” Ik kijk op de klok. Had ik me verslapen dan? 10:05 geeft de klok aan. Justin is ook op tijd zeg. Inmiddels was ik al recht op gaan zitten. Mijn blik glijd door mijn oude kamer heen. Nog precies het zelfde. Ik stap uit bed en loop naar een muur toe waar ik allemaal foto’s aan had hangen. Foto’s van mijn zus en ik, met mijn broer en mijn broertje. Er waren er ook een hele boel met mijn vriendinnen. Glimlachend keek ik naar de foto’s. Ik kijk opnieuw door de kamer en loop de kamer door. Bij mijn bureau stop ik. Een prachtige foto van mij en mijn moeder staat erop. Voorzichtig alsof er elk moment uit elkaar kan vallen pak ik het fotolijstje vast. Tranen staan in mijn ogen. Ik bekijk de foto nog eens goed. Mijn moeder ze was. Ze is zo mooi hier. Wat mis ik haar. Ik veeg de tranen die over mijn wangen lopen weg en leg het fotolijstje weer voorzichtig terug. Snel verdwijn ik de badkamer in waar ik me begin klaar te maken.

Als ik helemaal klaar en aangekleed ben loop ik de trap naar beneden. “Ik win alweer!” Hoor ik Justin hard roepen waarna ik het jammerende geluid van Toni hoor. Grinnikend loop ik de woonkamer binnen wat me 2 verbaasde blikken oplevert. “Sorry, ik had me verslapen.” Verontschuldig ik mezelf gelijk. “Maakt niet uit ik had goed gezelschap.” Mompelt Justin als hij naar Toni wijst die nog steeds boos naar het televisie scherm staart. Justin bekijkt me van top tot teen waardoor ik me gelijk onzeker begin te voelen. Hij schenkt me een lieve glimlach waarna hij opstaat. Ik loop de keuken binnen met Justin op mijn hielen. Mijn vader geeft me een zakje met brood erin aan. Je weet wel zo’n bruin zakje die je altijd in Amerikaanse films ziet. Hij geeft Justin ook een zakje en Justin kijkt hem verbaasd aan. “Jij moet meer eten, je bent zo dun.” Legt mijn vader Justin uit op zo’n Italiaans accent. Glimlachend bedankt Justin mijn vader terwijl ik 2 water flesjes uit de koelkast haal.