One.

Esther Withlock.

'Esther! Loop door!' zuchtend versnelde ik mijn pas om de rennende Danielle bij te houden, die elke minuut dat we dichter bij haar vriendje kwamen drukker werd. Danielle rende zo'n tien meter voor me, haar koffer met wieltjes tussen de mensen door manoeuvrerend, mijn koffer werkte jammer genoeg niet mee en leek achter elk mogelijk obstakel te blijven haken.
Ik stond abrupt stil toen ik tot de conclusie kwam dat dit niet ging werken en bracht mijn vingers naar mijn lippen om te kunnen fluiten. Het geluid dat ik produceerde galmde door de ontvangsthal en kwam luid boven het geroezemoes uit, een aantal mensen wierpen boze blikken naar me, maar het had het gewenste effect gehad, Danielle stond braaf op me te wachten.
'Waarom ben je dan ook zo sloom?' vroeg ze jammerend toen ik eindelijk bij haar was, ik haalde glimlachend mijn schouders op en keek toen om me heen. 'Dus, waar is je grote liefde?' ik speurde de gezichten van de mensen om ons heen af maar kon nergens Liam Payne in ontdekken, ook al had Danielle me honderden foto's laten zien, misschien had het feit dat hij elke maand van haarstijl leek te veranderen er iets mee te maken.
'Ze wachten buiten in een zwart busje, anders worden ze herkend.' zei Danielle.
'Zwart busje? Die vinden we meteen.' zei ik sarcastisch. Danielle verzekerde me er vrolijk van dat het vast niet zo moeilijk zou zijn om het busje te vinden en ik rolde met mijn ogen. Normaal gesproken had ze net zoals ik chagrijnig gedacht dat het een enorme opgave zou worden om het busje te vinden, maar omdat ze Liam bijna zag was ze zo optimistisch geworden dat ik er bijna ziek van werd. Al snapte ik haar wel, ze had hem al drie maanden niet gezien en in de tijd dat Danielle weg was mistte ik haar ook verschrikkelijk, wat door haar danscarrière jammer genoeg nogal vaak gebeurde. Daarom was ik ook zo opgewekt geweest toen ze me had aangekondigd dat ze me deze vakantie drie weken mee naar Londen zou sleuren om haar vriendje en zijn vier beste vrienden eens te ontmoeten. Ik volgde haar naar buiten, waar de zonnestralen mijn gezicht heerlijk op warmde. Nou, kom maar op dan.