028~

"ga je echt niet mee?"
Louis stond in de deuropeningen.
"het is maar beter als ik gewoon thuis blijf."
ik stond op en liep naar mijn kamer.
"zeker weten?" Niall liep achter me aan.
"ja, je kunt maar beter gaan straks kom je telaat."
Niall keek naar mijn gitaar aan de muur en zuchte.
"je mag die wel meenemen als je wil.."
"dat zou je wel leuk vinden, hé?!" zei Liam lachend en liep door.
"moet je niet oefenen dan?"
"nee, ik heb er nog een."
ik pakte mijn gitaar en gaf hem aan Niall.
Liam kwam weer langs en trok Niall mee.
"zeker weten dat je niet mee gaat?" Rachel duwde Zayn weg.
"nee, ik heb toch niets om te dragen.."
ik pakte mijn deken en sleepte hem naar de woonkamer.
"zeker weten? wat je nu aan hebt kan wel."
"Rachel ga nou maar je vriendje wacht."
Rachel pakte een kussen en gooide die richting mijn hoofd.
ik ontweek het kussen en liep naar de keuken.
"waarom loop je in je pyjama?! ga je omkleden!" schreeuwde Zayn.
"ik blijf thuis weet je nog?.."
"GA JE OMKLEDEN!.." schreeuwde Zayn, Rachel, Naomi en Harry.
ik rende naar mijn kamer, kleede me snel om en werd meegetrokken naar buiten.
"waarom moet ik mee?"
"daar kom je nog wel achter.."
Rachel en Zayn duwde me in een auto die uit het zicht stond van het busje.
Rachel en Naomi stapte in.
"waarom gaan we niet gewoon met het busje mee?"
"dat snap je straks wel!"
ik had zelf liever thuis willen blijven.