062

Angela POV
Ik slik als de tourbus de hoek omslaat. Ik mis hem nu al. Ik loop achter Rebecca en Sharon aan naar binnen. Het is nu zo stil in het huis. ‘’Het is stil nu,’’ merkt Sharon op. ‘’Zullen we onze matrassen op één kamer leggen ofzo? Dan hoeven we niet alle drie alleen te slapen,’’ stelt Rebecca voor. Sharon en ik maken instemmende geluidjes en we besluiten de matrassen in de kamer van Harry en Rebecca neer te leggen. Als alles klaar ligt, lopen we weer naar beneden. ‘’Ik ga boodschappen doen,’’ zegt Rebecca en ze loopt de gang in. Ik laat me naast Sharon op de bank vallen. Ik hoor de deur dichtvallen en zie Rebecca weglopen. ‘’Is het raar dat ik Zayn nu al mis,’’ vraagt Sharon ineens. Verwachtingsvol kijkt ze me aan. Ik schud mijn hoofd. ‘’Ik mis Niall ook al.’’ Ik knipper de tranen die in mijn ogen staan weg. Ik pak mijn telefoon en stuur Niall een sms’je. Bijna meteen krijg ik een sms’je terug en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. we sms’en nog een tijdje door, totdat ik de sleutel in het slot hoor. Rebecca kijkt niet erg vrolijk. ‘’Wat is er,’’ vraag ik geschrokken als ik haar zie. Ze gooit een tijdschrift op Sharon’s schoot en ik kijk wat het is. Als ik de voorpagina zie, valt mijn mond open. Ook Sharon is doodstil. Ze bladert snel naar de goede bladzijde en zwijgend lees ik mee over haar schouder. ‘’Wat moet ik doen,’’ vraagt Sharon wanhopig als ze het artikel uitheeft. Ik haal mijn schouders op, ik heb werkelijk waar geen idee. Ook Rebecca zwijgt. ‘’Ik ben Zayn even bellen,’’ zegt Sharon en ze is weg. Radeloos kijk ik Rebecca aan. We weten allebei niet wat we met deze situatie aanmoeten. Na een tijdje komt Sharon weer terug. We kijken haar verwachtingsvol aan. ‘’Zayn gaat vanavond een twitcam doen om het nieuws de wereld in te brengen,’’ zegt ze tegen ons. Ik zie dat ze het moeilijk heeft en Rebecca trekt ons in een groepsknuffel.
‘’Ik ben zo bang dat de fans het niet accepteren,’’ zegt Sharon zachtjes als we allemaal op de bank zitten, in afwachting op de twitcam. ‘’Je hebt ons altijd nog,’’ zegt Rebecca bemoedigend en ik knik instemmend. ‘’Wij laten je nooit vallen, wat de fans er ook van denken,’’ voeg ik toe aan de woorden van Rebecca. ‘’Wat moet ik toch zonder jullie?’’ vraagt Sharon en ze kijkt ons dankbaar aan. We schrikken op van Zayn’s stem. De twitcam is begonnen. Als ik naar het aantal views kijk, valt mijn mond open. Het zijn er zoveel.
Sharon POV
Ik zie aan hem dat hij nerveus is. Ik wil zo graag nu bij hem zijn. Op zijn schoot zitten, zijn armen om mij heen. Maar het kan niet. Ik kijk naar hem. ‘’Ik moet jullie iets vertellen,’’ begint hij voorzichtig. Ik zie aan hem dat hij de juiste woorden probeert te vinden. ‘’Sharon is zwanger.’’ Ik slik als ik het hem hoor zeggen. Nu is het zo definitief. Ik sta op en loop naar mijn kamer. Ik besluit mijn ouders maar eens op de hoogte te brengen. Ik wil niet hebben dat ze het in een tijdschrift ofzo lezen. Ik zoek mijn moeder op in mijn telefoonlijst en druk op het groene hoorntje. Mijn hart bonst in mijn keel. ‘’Hey mam,’’ zeg ik als ze oppakt. Ik slik de brok in mijn keel weg. ‘’Ik moet je iets zeggen,’’ onderbreek ik haar vrolijke geklets. Ze is meteen stil. Ik slik nog een keer en zeg het dan heel zacht. ‘’Sorry, wat zei je,’’ vraagt mijn aan de andere kant. Ik slik de zenuwen weg en herhaal het nog een keer maar dan iets harder, ‘’ik ben zwanger.’’ Het blijft stil aan de andere kant, doodstil. Ik baal dat ik ze het niet persoonlijk kan vertellen. ‘’Sharon is wat,’’ hoor ik mijn vader dan hard roepen op de achtergrond. Ik slik. Ik had al verwacht dat hij er niet achter zou staan, in ieder geval niet meteen. ‘’Ben jij zwanger van dat tiener sterretje,’’ briest mijn vader woest aan de andere kant. Tranen springen in mijn ogen. ‘’Hij is geen stom tiener sterretje, hij is mijn vriendje en ik hou van hem. En ja, hij is de vader. En wij zijn er heel blij mee,’’ reageer ik boos. De tranen lopen geluidloos over mijn wangen. ‘’Ik ben erg teleurgesteld in je,’’ zegt mijn vader. Ik begin nog harder te huilen en wil iets terug zeggen, maar hij heeft al opgehangen. Ik laat me op mijn bed vallen en verstop mijn hoofd in mijn kussen. De tranen blijven maar stromen en kwaad sla ik met mijn vuist op het bed.