Untill I found you ||021|| Tom

Tom

'Tom!' Ik draai me om. Bill staat enthousiast in het trapgat. 'Mijn broek is klaar! Ga je hem mee ophalen?' Ik haal mijn schouders op en knik. Iets beters heb ik thuis toch niet te doen.
Bill is al helemaal klaar, terwijl ik nog mijn jas en schoenen aan moet trekken. 'Schiet op Tom! Dit is allemaal minder shoptijd!' Ik rol met mijn ogen. Hoe heeft het ooit kunnen gebeuren dat Bill zoveel meer van shoppen houdt dan ik.
Bill parkeert zijn auto in de parkeergarage. Natuurlijk net de parkeergarage aan de andere kant van de winkelstraat zodat we nog lekker even langs alle etalages kunnen lopen die we gisteren gemist hebben.
Nog voor we goed en wel 3 winkel gehad hebben, komt de eerste fan naar ons toe. Geen rustig shopdagje dus vandaag, iets wat gisteren wel was.

'Tom, ik ben zo klaar. Ga je even mee naar binnen of wacht je hier?'
'Ik ga wel mee.'
'Tom!' Verbaasd draai ik me om. Amynthas komt aangerend. Bill loopt naar binnen terwijl ik voor de deur op haar blijf wachten. Hijgend en met een rood gezicht staat ze voor me stil. 'Ik moet toch iets meer aan mijn conditie doen,' hijgt ze. Ik grinnik zacht.
'Ik heb.' Ze hijgt even tussendoor. 'Ik heb je sleutels gevonden.' Ze overhandigt mijn sleutels aan me. Een brede glimlach verschijnt op mijn gezicht. 'Wouw! Dankjewel.' Amynthas kijkt me lachend aan. 'No problemo!' Ik grinnik zacht. 'Ben je al klaar met werken?' Ze knikt en verteld wat ze straks gaat doen. Met haar broertje een ijsje eten in het park. Met een brede glimlach verteld ze over haar broertje. Alleen aan haar stralende gezicht kan je zien dat ze veel om hem geeft.