011

Harry Edward Styles POV

Ik zag Louis aankomen lopen, zonder Scarlett. Ik zuchtte, zelf had ik haar ook niet gevonden. Maar Zayn was nu al zo lang weg, dat ik het niet voor mogelijk hield dat hij haar wel gevonden had.
‘I’m Sorry Haz, I looked everywhere for her,’ hoorde ik Louis zeggen. Net toen ik antwoord wilde geven zag ik iemand heel sloom de weg oversteken. Dat móést Zayn wel zijn!
‘Harry! Dit is Scarlett toch?’
Ik rende naar Zayn toe en keek naar het meisje dat in zijn armen lag. ‘You found her! I love you!’
Hij keek me vreemd aan ‘I thought you loved her and now you say you love me? You’re weird, curly head!’ Ik grijnsde, Zayn ook altijd met z’n grapjes.
Opeens bedacht ik me dat ik nog niet had gekeken of het wel goed met haar ging. Het viel me op dat er allemaal bloed op haar schoenen zat. En dat ze niet bewoog.
‘Is she….?’ Ik durfde het niet te vragen.
‘No she’s asleep, she’s fine but it took me a long time to convince her that she is worth living. She didn’t think so. But she’ll be fine now that she has us. Right?’
Stamelend vroeg ik ‘What if it’s my fault?’
Hij keek me onderzoekend aan ‘What did you do to her? What makes you think you’re the one who got her upset?’
‘I don’t know, but let’s just forget this for a moment, and bring her to our appartment, look at her foot! There’s blood all over her shoes!’
Zayn droeg haar naar de auto en legde haar op de achterbank. Ik ging bij haar zitten, om zeker te weten dat alles goed ging.
‘Louis, wil je alsjeblieft een beetje voorzichtig rijden deze keer? Ik heb geen zin om achterna gezeten te worden door de politie, zoals vorige keer.’
Louis keek grijnzend over zijn schouder. ‘Well ofcourse my lovely Hazza, I’ll do everything for you’ zei hij dramatisch.
‘Ik wil niet tussen jullie in komen, maar Lou wil je alsjeblieft even op de weg letten?’ schreeuwde Zayn. ‘Quiet!’ schreeuwden Louis en ik allebei, aangezien we niet wilden dat Scar wakker werd.
‘Jongens? Waar ben ik? Wie is die gek achter het stuur?’ hoorden we iemand zachtjes mompelen. Allemaal tegelijk keken we naar Scar…