OO2.

Pov Louis

Ik voel een hand door m’n haar strijken terwijl er een zachte stem tegen me praat. Is het Hannah? Dat kan niet, ik ben vast aan het dromen. Als dat zo is, vind ik het een heerlijke droom. Ik merk dat ik al een beetje wakker aan het worden ben. Ik probeer in slaap te blijven maar het lukt niet. De hand blijft door mijn haar strijken en ik blijf de zachte stem horen. Dan herken ik de stem, het is Elvira. Ik baal wel dat het Hannah niet is, maar toch word ik rustig van de stem. Ze merkt dat ik wakker ben. “Hey Lou, are you okay? You’re ice cold and you’re sweating so much! I think you’re having a fever.”, is het eerste wat ik hoor. Ik voel een rilling over mijn rug lopen als ze dit zegt. Zo praatte Hannah ook altijd tegen me als ik me niet lekker voelde. Ik merk dat er een traan over m’n wang loopt. Ik hoop dat Elvira het niet ziet, helaas, ze ziet het wel. Ze veegt de traan weg, maar gelukkig zegt ze niks, het enige wat ze doet is over mijn hoofd aaien. Ik voel m’n hoofd ligt worden en ik merk dat ik wegzak. Ik val naar beneden, heel lang en heel ver, en dan wordt alles donker.

Pov Elvira

Voordat ik de deur sluit, kijk ik nog één keer de kamer in. Louis ligt er al rustiger bij dan eerst. Ik doe de deur zachtjes dicht en loop richting de woonkamer. Onderweg grijp ik zonder te kijken een snoepje van het aanrecht en stop het in m’n mond. Met een zucht plof ik naast Liam op de bank. Hij lijkt te wachten tot ik iets ga zeggen, wat niet gebeurt, dus hij besluit zelf maar wat te vragen. “What’s going on with Louis? He’s still feeling sick?”. “Yeah, I think he caught a fever or something, he’s very poorly, but now he’s sleeping”. De tv staat aan, maar we kijken allebei eigenlijk niet. Ik weet zeker dat Liam weet wat er met Louis aan de hand is. Ik wil het vragen, maar ik ben bang dat het nogal gevoelig ligt. Een uurtje later is iedereen wakker. Ze staan allemaal al met hun jas aan, ze moeten naar een persconferentie. Alleen Zayn mist nog, ik hoor Harry al van onder aan de trap schreeuwen: “Zayn, come on! I think your hair will be okay after half a hour of fixing it!”. Ik kan mezelf niet bedwingen en moet lichen. “What you’re laughing at?” hoor ik Zayn vanaf de trap roepen. Als ze allemaal buiten staan, klaar om te vertrekken, vraagt Liam nog voor de laatste keer: “you’re sure I haven’t have to call Danielle to come over?”. “No I’m fine, really! I’ll go clean your rooms or something, especially your mess, Louis”. De jongens moeten allemaal lachen, ook Louis, gelukkig maar. Niall drukt nog een laatste kusje op mijn mond en dan zijn ze weg. Ik besluit maar om eerst Louis’ kamer te gaan opruimen. Net als ik het laatje van zijn nachtkastje wil dichtdoen, valt mijn oog op een fotolijstje. Het is een foto van hem met een meisje. Is dit de reden dat Louis zich zo gedraagt? Dan hoor ik de voordeur opengaan. Snel doe ik het laatje dicht en zie ik Harry’s hoofd om de hoek steken. “Forgot my phone, now we’re really going! DOEI STROOPWAFEL”. Ik moet lachen om de manier waarop hij “stroopwafel” zegt met dat rare accent. Ik besluit om te gaan douchen. De rest van de dag is het fotolijstje geen seconde in mijn gedachten geweest.