Prologue

Don't judge people.

Ik ben anders. Overal waar ik kom word ik altijd aangestaard. Niet omdat mijn haar zo glanst of omdat ik nou net de duurste kleren aan heb. Ik word aangestaard omdat ik anders ben. Omdat ik er anders uit zie. Ik zie wel hoe mensen naar mij kijken. Sommige zijn bang voor me. Ze steken speciaal voor mij over naar de overkant. Sommige kijken naar mij met haat. Ik weet niet waarom ze mij zouden haten. Zij kennen mij niet en ik ken hun ook niet. Het is niet aan mij om hen te beoordelen. Sommige negeren me, doen netalsof ik er niet ben. Je zou denken dat ik de hatelijke blikken of zelfs de bange blikken het ergst zou vinden. Maar de mensen die mij negeren, de mensen die doen netalsof ik er niet ben, die vind ik het ergst. De mensen die tegen me aanbotsen en doorlopen zonder iets te zeggen. De mensen die expres met hun auto's voor mij langs rijden. Mensen die niet willen zien dat ik besta. Waarom mensen dit doen? Omdat ik afgeschermd wordt voor de wereld door een zwart kleed. Een kleed die mij beschermd tegen de wisselende blikken van de buitenwereld. Alleen mijn ogen zijn zichtbaar. Daarom snap ik wel waaromen mensen mij zo bekijken. Ik ben anders. Ik ben vreemd. Ik ben raar. Maar diep van binnen voel ik precies hetzelfde als jij. Ik huil, ik lach, ik frons netzoals jij. Van buiten ben ik anders. Maar van binnen ben ik hetzelfde.

Ik loop de speelgoedwinkel in. Farrah, Farrah Aisha Kautar. Zo heet ik. Dat is mijn naam. Niet dat iemand er ooit naar vraagt. "Mama, kijk een ninja!" Klinkt er achter me. Ik giechel. "Shht Jamie, praat niet zo hard." Een ninja. Hij vindt me tenminste geen freak. Ik loop naar de auto's en zie 'Jamie' me aankijken met grote ogen. Zijn mond staat open. Jamie's moeder kijkt me raar aan. Ik versnel mijn pas. Als ik bij de auto's ben pak ik een blauwe auto van het rekje en loop naar de kassa. Ik zie het meisje me ongeïnteresseerd aankijken. Haar truitje iets te laag en haar broekje iets te kort. Ze kauwt arrogant op het kauwgompje in haar mond. Wat zou jij vinden van mijn beschrijving? Jij zou haar een slet vinden. Je weet niet waarom ze zich zo kleed, maar toch wil je een labeltje op haar plakken. Dat maakt het allemaal makkelijker. Dat meisje met het kauwgompje is mijn beste vriendin Avery. "Hey sletje, cadeautje voor Adam?" Ik giechel en knik. "Hij wordt al vijf." Zeg ik zachtjes. "Oh god ik word oud, £14,50 alsjeblieft." Ik geef Avery het geld en loop weg.