Chapter 1

'TANDEREN- Vrijdag op zaterdag nacht is het lichaam van een meisje dood aangetroffen in de steeg tussen de Damweg en de Steenstraat. Het gaat om een meisje van 16 jaar. Vermoedelijk is het meisje vermoord. De politie zoek naar getuigen. Meer informatie op www.Tanderenonline.nl

Ik slik. Ik wist dat het meisje gevonden zou worden. Maar ja, medelijden is niet nodig. Had ze zich maar niet overal mee moeten bemoeien. Thom zegt dat het goed is voor mijn schrijf-inspiratie om de gebeurtenissen waarover je schrijft echt mee te maken, en ik ben het met hem eens. Anders schrijf je toch onzin? Als je niet eens weet wat je schrijft? En wat er gebeurd is? Natuurlijk baal ik van mezelf. Maar als ik in dat soort situaties zit, dan denk ik niet na. Ik denk alleen maar aan de duizenden mensen die mijn boek willen kopen, aan de miljoenen bladzijdes die gelezen worden. En dat er dan iemand vermoord voor moet worden? Dat hoort erbij. En nee, natuurlijk ben ik niet zo harteloos, maar elke dag worden er mensen vermoord. En dit meisje had duidelijk iets misdaan, dus als er echt geen oplossing meer is!? Sowieso, zonder al die doden zou de wereld uit elkaar barsten van de mensen. Er is al genoeg bevolking op de planeet. Maar zo normaal vind ik het niet, nee eigenlijk vind ik het heel erg, maar die gevoelens stop ik gewoon weg. Maar ik leef nog, en dat is het belangrijkste. Ik ben het belangrijkste. Altijd. Ik ben het belangrijkste voor mijn ouders, David, mijn tante, Thom eigenlijk voor iedereen die mij kent wel, denk ik. Ik slik snel mijn beschuit door en drink mijn thee op. Ik loop naar mijn kamer en doe een setje kleren aan. Vandaag gaan Thom, David en ik naar de broer van Daniël. Wat we daar gaan doen weet ik niet, ik laat het op me afkomen. Ik schrik op van de bel. Zo nonchalant als ik kan loop ik naar de deur. Thom en David staan buiten op me te wachten. 'Hey beauty, we gaan je vandaag wat laten proeven' zegt Thom. Hij begroet me altijd met dat soort woorden. Ik weet niet wat ik ervan moet denken. Ook praat hij over 'onze wereld' alsof hij in een heel andere wereld leeft dan ik, wat ik best wel schattig vind. Proeven. Drugs? Ik wil dat graag proberen, ook een onderwerp waar ik graag over wil schrijven. En ja, ik weet dat het naïef en zeker niet ongevaarlijk is, maar ik heb het er voor over, alles voor het schrijven. Andere mensen denken dat ik gek ben, maar schrijven is mijn passie en ik wil er alles voor doen. 'Oke' grijns ik en we lopen richting de zwarte BMW van Thom. Ik weet niet hoe hij eraan komt, maar ik weet wel dat hij een goed betaalde baan heeft voor iemand van negentien jaar. En waarschijnlijk is zijn baan niet eens illegaal, maar dat maakt het voor mij juist spannend. We rijden naar een armere wijk en stoppen voor een vierkant, grijs huis. De verf is afgebladderd en de voortuin ziet eruit als een jungle. David en ik stappen uit. We lopen naar de voordeur, die net als de houten schuurdeur vol met spijkers zit. Terwijl David op de bel drukt parkeert Thom zijn auto. Ongeveer een minuut later gaat de voordeur open. Ik schrik op uit mijn gedachten. Een vet knappe jongen met ontbloot bovenlichaam (OMG HIJ HEEFT EEN SIXPACK!) doet de deur open en leunt tegen het kozijn aan. 'Zo, dus we moeten deze chick even wat leren?'