District 2 David Tyler

POV David Tyler

Daar ging ik dan waar ik 10 jaar op geoefend heb en nu is het zover binnenkort sta ik een arena waar ik misschien vermoord word of wat waarschijnlijk zo zal zijn dat ik ga winnen en 23 andere mensen moet vermoorden ik zou eeuwig rijk zijn en iet meer hoeven te werken. Ik nam afscheid van me moeder en ze zei dat het wel goed zou komen maak je maar geen zorgen zei ik. Mijn vriendin moest huilen toen mijn naam getrokken werd. 'Ik ga je zo erg missen David'. Ze kuste me 'ik jou ook schat'. Ik werd losgetrokken van haar en de trein in geduwd ze gaf me een handkus en ik gaf er een terug en de trein reed weg.