Proloog

Het meisje rent door de donkere steeg. Ik zie haar blonde haren als een deken achter haar aan wapperen. Ze ziet me. In haar opengesperde ogen komt een sprankje hoop. Dan komt Thom de hoek om, gewapend met een mes. Haar ogen veranderen weer in schrik. 'HELP! HELP ME! HELP ME ALSJEBLIEFT' gilt ze in mijn richting. Even schrik ik op, maar ik herstel me weer. Ik kan dit. Ik kan me hier tegen verzetten. Alles voor het schrijven. Plotseling komen de honden. Alhoewel ik dit vaker heb meegemaakt schrik ik toch nog op van het geblaf. Het is de perfecte val. Het meisje denkt dat ze veilig is, loopt richting de honden en dan... Enja, het gebeurt ook. Het meisje loopt richting de honden. Tranen van opluchting lopen over haar wangen. Ze denkt dat ze gered is. Maar ze had het mis. Helemaal mis. Thom komt achter de vuilnisbak tevoorschijn, in een fractie van een seconde is zijn mes op haar keel gedrukt. 'Laatste wens' gromt hij in haar oor. Ze herkent zijn stem 'Thom nee! Ik doe alles voor je! Echt waar, ik heb zo'n spijt, alsjeblieft IK DOE ALLES VOOR JE!' ik zie een donkere vlek in haar broek verschijnen. Oei, dit had ik niet verwacht. 'Te laat' gromt Thom. Ik knijp mijn ogen dicht. Ik weet wat er gaat gebeuren. Een keiharde gil scherpt door de steeg. 'Kom mee, Nina' zegt David. Hij kijkt me verwachtingsvol aan. Ik sta op en loop weg. Nog één keer kijk ik achterom, het lijk van het meisje achterlatend in de steeg.