#6

Als ik thuis ben hoor ik allemaal gelach van boven komen. Even heb ik hoop dat Liam er is maar laat die gedache snel weer varen. Ik loop naar boven en zie inderdaag dat niet Liam er is maar de oh zo aardige Emily. Ik merk dat ze mij ook aankijkt en ze steekt haar middelvinger naar me op. Weer negeer ik het en zeg hoi tegen mijn broer. Ik loop naar mijn eigen kamer en laat me op bed vallen en voor ik het weet ben ik in een diepe slaap.

Een hard gelach maakt me wakker. Ik doe 1 oog open en zie Jeffrey met 4 andere jongens staan. Mijn ogen worden even groot als ik merk dat het de rest van one direction is, ik wil gaan gillen maar ik hou me in. Ik zucht even diep en gooi een kussen naar Jeffrey z'n hoofd. Hij gooit de kussen lachend weer terug naar mij. 'Wat is er zo grappig?' hoor ik een mooie stem zeggen. Als ik kijk zie ik dat het Liam is die in de deur opening staat. Even maakt mijn hart een sprongetje en richt me dan weer op de jongens anders zou het teveel opvallen dat ik naar hem keek. Vanuit mijn ooghoeken zie ik hem verder mijn kamer inlopen. 'Oh ze lach zo lief te slapen en ja toen....' zei Jeffrey maar hij kan zijn zin niet afmaken want Liam begint keihad te lachen. Ik trek mijn wenkbrauw even naar hem op en maak een niet begrijpende beweging. Hij geeft als teken aan dat ik even in de spiegel moet gaan kijken. Als ik dat doe zie ik dat heel mijn gezicht onder de make up zit. Daarom hadden de jongens zo'n lol dacht ik en ik draaide me boos weer om. 'JEFFREEEEEEY' roep ik en spring op hem. Als ik merk dat de andere jongens helemaal op de grond liggen van het lachen , besluit ik de make up maar van mijn gezicht af te halen.
Als ik treug kom in mijn kamer is er niemand meer. Ik loop naar beneden en pak wat te drinken. Met mijn drinken loop ik naar de woonkamer en zie daar de jongens zitten. Met de gedachte dat ik me daarnet helemaal voorschut had gezet ga ik met een rood hoofd zitten.