Let me love you - 18.5

      “Ik wist niet dat jij en Niall iets gehad hebben” de ouders van de jongens en de kleinste zusjes van Louis en Zayn waren het huis weer in gegaan waardoor enkel de jeugd nog buiten stond. “Zayn en Harry hebben het verteld”
      “Oh” Olivia keek Kendall niet aan. “Nou ja, het is niet echt speciaal ofzo. We zijn toch niet meer samen, dus” Olivia haalde haar schouders op. Op zich was het ook niet speciaal, ze waren gewoon ex-vriendje en ex-vriendinnetje. “Ik dacht dat Louis het je wel al eens verteld had, of Niall” Kendall schudde zijn hoofd.
      “Dat hebben ze niet, ik was gewoon verbaasd toen ik het hoorde. En aangezien jij hier alleen stond dacht ik: ‘Dan ga ik wel even bij Olivia staan.’ Of was dat geen goed idee?”
      “Natuurlijk wel” ze keek omhoog, haar hoofd moest ze ver in haar nek leggen om zijn gezicht te kunnen zien. Het verschil tussen Niall en Kendall was snel opgemerkt, hun lengte. Niall was net iets kleiner dan de normale jongen en Kendall was een stuk groter dan de normale jongen. “Je bent leuk gezelschap” ze glimlachte.
      “Dus je vindt het niet erg dat ik hier kom staan?” lachend schudde ze haar hoofd. “Dan is het goed” Olivia mocht Kendall wel. Hij was spontaan, grappig en sociaal. Zeg maar een Louis in een iets normalere vorm. Nee, misschien eerder een mix van Louis en Liam. Aangezien Kendall zich ook als een vaderfiguur gedraagde tegen over de andere drie jongens van Big Time Rush. “Heb je al veel gedanst vandaag?”
      “Met Greg en Niall, niet heel erg veel dus”
      “Met Niall?” Kendall trok zijn wenkbrauw op. “Dus wacht, als ik het goed begrijp dan zijn jullie uit elkaar, jullie praten eigenlijk ook bijna niet maar toch waren jullie daarnet samen gezellig aan het dansen?” voorzichtig knikte Olivia. Dat moest het inderdaad ongeveer wel zijn.
      “We willen wel met elkaar praten, het is gewoon oncomfortabel. Snap je? Ik weet echt niet wat ik tegen hem moet zeggen en ik denk omgekeerd ook niet”
      “Misschien moeten jullie een gewone conversatie houden? Zonder enige spanning een gesprek proberen te voeren. Over koetjes en kalfjes praten?”
      “Dat hebben we geprobeerd maar elke keer draait het weer op een oncomfortabel gespreksonderwerp uit. Ik weet echt niet hoe we het elke keer voor elkaar krijgen” lachend schudde ze haar hoofd. Ze herinnerde zich hun gesprek van een paar maanden geleden nog perfect. Ze zag hem nog steeds voor haar ogen in het rode stoeltje zitten.
      “Hoe komt dat dan?” verbaasd keek Olivia Kendall aan. Ze kon niet geloven dat een jongen, op haar beste mannelijke vrienden na, er echt geïnteresseerd zou in zijn en er dus ook achter zou vragen. “Is er iets?”
      “Ik had gewoon niet verwacht dat je dat zou vragen” stamelde ze.
      “Mag ik het niet vragen? Want je moet niet antwoorden hoor”
      “Nee, nee. Het is heel lief dat je het vraagt” ze glimlachte. “Ik dacht gewoon niet dat je er in geïnteresseerd zou zijn” ze haalde haar schouders op.
      “Bij een ander meisje waarschijnlijk niet, maar ik wil je helpen dus vertel maar” hij glimlachte.
      “Harry en Zayn hebben je waarschijnlijk wel verteld waarom het uit gegaan is, toch?” Kendall knikte. “Dus dan weet je ook dat ik nog om hem geef?”
      “En hij nog om jou” verbaasd keek Olivia hem aan, natuurlijk had ze wel door dat Niall om haar gaf maar ze wist niet dat het zo duidelijk was. “Kom op? Iedereen kan toch zien dat die jongen om je geeft?” lachend schudde Kendall zijn hoofd. “Maar ga maar verder met je verhaal, ik zal je niet meer onderbreken”
      “Dus hij geeft nog om mij en ik geef nog om hem. Natuurlijk wil ik hem terug, en hij mij, maar ik wil gewoon geen relatie met hem als hij op tour is, snap je? Een pas beginnende relatie hebben met iemand die op tour is daar is veel vertrouwen voor nodig. En vertrouwen dat moet je op bouwen, zeker bij mij. Het duurt even voor ik iemand honder procent vertrouw en elke keer als we aan het praten zijn draait het er op uit dat hij me terug wil of op iets wat we mee gemaakt hebben toen het nog aan was zeg maar” ze ging eens met haar hand door haar haren heen. “En het is gewoon zo vervelend dat ik daarom niet meer met hem kan praten”
      “Is dat het enige?” Kendall trok zijn wenkbrauw op. “Ik bedoel, oké ik begrijp het allemaal maar zelfs als iedereen samen is praten jullie niet met elkaar. Jullie kijken elkaar zelfs niet aan. Of nou ja, jij kijkt Niall niet aan. Hij jou wel” een warm gevoel borrelde op in Olivia’s maag. “Waarom praten jullie niet in groepsverband of kijken jij hem gewoon niet aan?”
      “Omdat als ik zijn ogen zie ik weer helemaal verliefd word” de woorden waren haar mond uit gevlogen voor ze er over na dacht. Haar ogen gleden even naar de andere kant van de tuin en bleven drie seconde op de Ierse jongen hangen waardoor er een glimlach op haar gezicht verscheen. Kendall moest het toe geven, hij was jaloers. Dat ze al moest glimlachen enkel door Niall aan te kijken zorgde voor een steek in zijn onderbuik. Iedere persoon zou toch zo reageren? Als het meisje, of soms de jongens, waar je iets voor voelde tot over haar, of zijn, oren verliefd was op iemand anders en je het ook duidelijk kon zien. Dat zorgde toch steeds voor jaloezie.
      “Enkel zijn ogen?” Olivia scheurde haar blik los van Niall en draaide zich weer naar Kendall om.
      “Natuurlijk niet, zijn lach ook en gewoon Niall in het geheel” ze beet op haar onderlip, haar wangen kleurden rood en ze keek naar de grond onder haar voeten. “Het is echt zielig, ik ben zo verliefd maar ik wil geen relatie met hem. Kan ik nog zieliger zijn?”
      “Je moet niet blozen” Kendall glimlachte en sloeg zijn armen rond het meisje heen. “Of jawel, je moet wel blozen. Dan ben je nog schattiger”
      “Ik ben niet schattig” haar kin legde ze op zijn borstkas zodat ze omhoog kon kijken. Het was raar, bij Kendall voelde ze zich veilig, ze vertrouwde hem en alles wat ze deed ging spontaan. Ze glimlachte.
      “Echt wel” hij gaf een tik tegen haar hoofd. “Maar, liefste Olivia” verbaasd keek ze op toen hij een stap achteruit zette en zijn hand naar haar uit stak. “Aangezien je nog niet veel gedanst hebt vandaag wil je me zeker die eer ook wel gunnen?” lachend nam ze zijn hand aan waarna hij haar, voorzichtig, mee de dansvloer op trok.

Ik zou echt eens aan 'Mr. Bright Eyes' moeten verder schrijven ... Willen jullie me aanmoedigen? Anders gaat het er nooit van komen ^^
Ps: Nog twee delen te gaan tot het geweldige hoofdstuk ^^