Let me love you - 18.3

De muziek stond op net zo’n volume dat je er goed op kon dansen maar dat je toch ook nog kon praten, iets wat de ouders heel belangrijk vonden. De zusjes van Louis waren het beste van zichzelf aan het geven op de dansvloer samen met de zussen van Liam en Zayn, Harry’s zus Gemma en Caroline. Het was duidelijk dat ze het met elkaar konden vinden. Enkel Greg stond niet op de dansvloer, hij stond naast Olivia.
      “Waarom ga jij niet dansen?” verbaasd keek Olivia Greg aan. “Ik bedoel, elk meisje houdt toch van dansen? Waarom sta jij dan niet bij de rest?” er stonden niet enkel meisjes op de dansvloer. Er waren nog vrienden van de jongens af gekomen en de jongens van Big Time Rush waren ook het beste van zichzelf aan het geven. Nou ja, ze probeerden toch.
      “Ik weet het niet, geen zin denk ik”
      “Of de juiste jongen staat er niet op?” Gregs wenkbrauwen schoten even de lucht in voor hij haar grijnzend aan keek. “Ik ben je maar aan het plagen, je moet niet zo serieus kijken” hij sloeg zijn arm even om haar heen waarna hij zijn hand uit stak. “Wilt u met mij dansen?” Olivia kon niets anders doen dan knikken. Gregs gezicht was goud waard.
      “Natuurlijk” zodra ze zijn hand vast had werd ze de dansvloer op getrokken. ‘Mambo nr. 5’ van Lou Bega was duidelijk hoorbaar. Gregs handen omsloten haar heupen en haar handen had ze op zijn schouders gelegd. “Ik vind dit echt een geweldig nummer, ook al is het echt fout” Greg knikte.
      “Het is inderdaad een zeer fout nummer” haar rechterhand had hij vast gepakt met zijn linkerhand en soepel liet hij haar een rondje draaien voor hij zijn rechterhand op haar heup plaatste en haar rechterhand nog steeds vast hield met zijn linkerhand. “Kan je salsa dansen?”
      “Een beetje, waarom?” Greg gaf geen antwoord op de vraag, of toch niet in woorden. Olivia had direct door wat hij bedoelde toen hij begon te dansen, dit had ze nooit in hem gezien. Hij danste niet gewoon hij zweefde. “Hoe komt het dat je hier zo goed in bent?”
      “Mijn moeder heeft me dit geleerd, ga haar straks maar bedanken” een glimlach verscheen rond Olivia’s lippen.
      “Dat zal ik zeker doen” Greg knikte, als teken dat hij dat een zeer goed idee vond.
Het ene na het andere nummer schalde door de boksen heen maar Greg was niet moe te krijgen. In tegen deel zelfs. Olivia kon de dansvloer pas af toen Danielle met Greg wilde dansen, iets wat Greg zeker niet afsloeg. Het was prachtig om Danielle en Greg over de dansvloer te zien zweven. Ze bewogen exact op het ritme van de muziek.
      “Ik wist niet dat hij zo goed kon dansen” verbaasd draaide Olivia zich een beetje om toen ze de bekende stem naast haar oor hoorde. Een kleine glimlach verscheen rond haar lippen toen ze de vrouw van middelbare leeftijd naast zich zag staan. De moeder van Greg en Niall.
      “Ik moest je van hem bedanken, omdat jij het hem geleerd hebt” een grinnikje ontsnapte uit haar mond toen Olivia de woorden uit sprak.
      “Hij kon niet anders, mijn man wilde niet mee gaan dansen en Niall was te jong dus nam ik Greg telkens mee. Hij haatte het, maar zoals je ziet nu is hij er toch wel goed mee” Olivia knikte, Greg was er zeker goed mee. Bijna iedere vrouw vond het toch geweldig als een man kon dansen? Het maakte zelfs niet uit welke soort dans. Ballroom, latin, hip hop, modern. Het had allemaal wel iets. “Hoe gaat het op school, liefje?”
      “Goed, heel goed eigenlijk. Ik denk dat ik de juiste keuze gemaakt heb, ik vind het echt een leuke richting en ik kijk al uit naar mijn stageopdrachten”
      “Dat kan ik geloven, het is wel iets voor jou,” ze glimlachte, “maar ik ga even naar binnen. Ik denk dat ze het dessert willen uit stallen en dan zal ik beter maar gaan helpen” ze klopte nog eens zachtjes op Olivia’s schouder voor ze naar binnen wandelde. Olivia had haar altijd een vriendelijke vrouw gevonde, Niall leek op haar.
      “A penny for your thoughts” Olivia’s hart ging sneller slaan toen iemand de woorden in haar oor fluisterde. Ze had de persoon helemaal niet horen aan komen. De haartjes in haar nek gingen een beetje omhoog staan door de warme adem in haar nek. “Gaat het een beetje?” hij fluisterde nog steeds maar draaide zich een beetje om naar haar waardoor ze recht in zijn prachtige, blauwe ogen kon kijken. De ogen die ze overal zou herkennen, zelfs als het donker was.
      “Niall” het woordje kwam zachtjes uit haar mond en haar ogen gleden over zijn gezicht heen. Net zoals zijn ogen over haar gezicht gleden. Dat ze enkel al zijn naam zei zorgde ervoor dat hij een warm gevoel kreeg en zijn mondhoeken zich tot een glimlach vormde. Hoe kon iemand zoveel van iemand houden?

Wat zou er toch gebeuren in dit hoofdstuk? ^^ Nou ja, binnen vier delen komen jullie er achter (; Hebben jullie enkele ideeën?
En nu ga ik verder Engels en wiskunde leren ^^