Hey There Delilah - 17.5

Het witte balletje kaatste tegen de muur en kwam in hoge snelheid weer terug. Zijn hand om sloot het balletje zonder enige moeite om het direct weer naar de muur te smijten. Hij had zich op zijn kont in het midden van de kamer gezet, samen met het balletje.
      “Wat doe jij hier zo alleen?” de deur opende en een verbaasde Liam wandelde de kamer in. “De rest zit op het podium, Louis vroeg zich al af waar je was. Dus, waarom zit je hier alleen?” hij zette zich naast de blonde jongen neer op de grond en keek hoe de blonde jongen het balletje steeds weer weg gooide en weer op ving. “Ik bedoel maar, het is toch veel gezelliger om bij ons te komen ziten dan hier in je eentje?” een geïrriteerde zucht kwam tussen Nialls lippen vandaan.
      “Vooral als die Carlos de hele tijd aan Olivia zit” hij draaide zijn hoofd een kwartslag naar links en keek Liam even doordringend aan. “En ze duwt hem niet eens weg” het balletje had hij in zijn rechterhand, die zich tot een vuist had gevormd. Hij was jaloers, heel jaloers. Waarom mocht hij het niet doen en Carlos wel? Er was meer kans dat de relatie tussen Olivia en Niall zou blijven bestaan dan die tussen haar en Carlos. Ten eerste woonde Niall veel dichter bij haar, zelfs in hetzelfde werelddeel en dat kon je niet over Carlos zeggen. En ten tweede hadden zij al eerder een relatie gehad, die werkte tot Niall op tour moest.
      “Niall,” Liam zuchtte, “ik kan heel erg goed begrijpen dat dit moeilijk voor je is. Maar je moet weten dan ten eerste Carlos er niets van weet en ten tweede Olivia het nooit zo zou bedoelen, ik bedoel zo doet ze toch ook met ons?”
      “Met mij niet” Nialls ogen waren op de grond gericht. Het was de waarheid, dat wist Liam ook. Als Harry aan haar zou gaan hangen zou ze mee doen maar als hij het zou doen zou ze helemaal anders reageren.
      “Dat komt omdat ze van je houdt, omdat jullie niet meer samen zijn. Ik ben er zeker van dat ze graag terug bij je wilt zijn maar waarom dat niet kan weet je wel. En ze wilt je waarschijnlijk geen extra hoop geven. Ze houdt echt van je, dat weet ik zeker” bemoedigend keek Liam de Ierse jongen aan. “Je moet er gewoon niet te veel naar kijken denk ik, wat kun je anders doen?”
      “Ik wil haar terug Liam, hoe kan ik me dan niet op haar concentreren? Ik moet wel haar haar kijken, oh god ik lijk wel geobsedeerd” lachend schudde Niall zijn hoofd. Hij klonk inderdaad geobsedeerd, maar het was waar. Zijn ogen keken vanzelf naar haar als ze in de kamer was, hoe kon hij haar dan negeren? Het maakte niet uit wat ze zou doen, hij zou naar haar blijven kijken.
      “Ik denk dat je gewoon moet wachten tot de tour gedaan is, misschien een betere band met haar proberen op te bouwen? Maar je mag je zeker niet op dringen. Je moet laten zien dat je gewoon om haar geeft, dat je een goede vriend van haar wilt zijn en dat je niet rijkhalzend uit kijkt naar het moment dat de tour gedaan is zodat je haar terug in je armen kan sluiten. Ik weet dat dit pijn gaat doen, maar heb je er al over na gedacht dat jullie na de tour misschien niet terug samen komen? En dan heb je een hele tour verspilt door rijkhalzend naar het moment uit te kijken zonder dat het kwam. Dan heb je niet van de tour kunnen genieten. Snap je wat ik bedoel?” Niall knikte. Natuurlijk had hij er al over na gedacht dat ze hem misschien niet terug wilde nemen. Dat ze niet meer bij elkaar zouden komen, een gedachte die hij steeds weer probeerde te verdringen.
      “Ik snap wat je bedoelt, ik begrijp het compleet het is gewoon zo idioot, snap je? Ik wil haar gewoon zo graag terug vast houden en kussen” Liam gaf Niall een klopje op zijn schouder. “Misschien is het inderdaad het beste als ik gewoon een goede vriendschapsband met haar op bouw, zonder echte bijbedoelingen. Dat er dan later toch nog een relatie uit kan komen is des te beter. Maar ik zou haar niet willen verliezen gewoon omdat we geen relatie meer hebben” een kleine glimlach verscheen rond zijn lippen.
      “Positief blijven denken,” Liam stond recht, “ga je mee naar de rest?” Niall knikte en nam de uitgestoken hand van Liam aan zodat hij recht kon staan. “Niet vergeten te glimlachen” Liam liep als eerste de kamer uit, gevolgd door Niall.

Zoals beloofd, ook op maandag een deeltje (;
Oh ja, dit heeft Unusual gevonden op internet en ik vond het echt bij Serendipity passen. Wat vinden jullie?

Oh ja, nog één ding. Dus elke maandag komt er ook een deeltje op, enkel zal dit deeltje steeds pas na 17h er op staan (of zelfs later), omdat ik een 8ste heb en dus veel later thuis ben dan op woensdag (Dan ben ik na 14h al thuis omdat het dan maar een halve dag is) en vrijdag (heb ik maar tem het 7ste h les ^^). Niet boeiend maar ik wou het toch even melden ^^