Hey There Delilah - 17.2

      “Kom binnen” Zayn keek niet eens op van de tv toen er op de deur geklopt werd, pas toen de welbekende stem zijn oor bereikte trok hij zijn blik van het scherm af. “Olivia” de console, die hij enkele seconden eerder in zijn handen had, liet hij los en wandelde op het meisje af om haar te omhelzen en haar een kus te geven. “Hoe is het met je?” hij liet zijn blik even over haar lichaam glijden. “Je hebt coole kleren aan” ze had zich omgekleed in zwarte All-stars, een los, wit shirtje en een korte, vintage, lichtblauwe jeansshort. Haar haren had ze in een staart gestoken en de armbanden had ze in Louis’ kamer laten liggen. Enkel haar zonnebril stond nog op haar hoofd.
      “Goed, ik heb twee weken vakantie dus het kan niet veel beter” ze keek Zayn glimlachend aan om daarna haar armen rond Harry’s nek te gooien en de krullebol te begroeten. “Hey, Harry” ze drukte een kus op de wang van de jongen en sloeg vervolgens haar armen rond Liam en gaf hem net zoals bij Harry een kus op de wang. Hoe oncomfortabel het ook voelde, ook bij Niall sloeg ze haar armen rond zijn nek en gaf hem een kus op zijn wang. “Hey, Niall” de geur van zijn aftershave vulde haar neusgaten en even sloot ze gelukzalig haar ogen.
      “Wat gaan jullie doen vandaag?” Olivia had Niall los gelaten en was in kleermakerszit naast Liam op één van de twee bedden gaan zitten. “Want volgens Louis mag jij alles beslissen vandaag, serieus ik had nooit gedacht dat hij jou zou laten beslissen”
      “Ik had het ook nooit verwacht hoor” met een glimlach rond haar lippen keek ze Harry aan. “We gaan shoppen, ik moet nieuwe schoenen hebben en daarna weet ik het nog niet”
      “Wat gaan jullie vandaag eten?” Olivia haalde haar schouders op.
      “Nee, Styles. Je mag niet mee” verbaasd keek Olivia op en zag hoe Louis zijn armen over elkaar geslagen had. “En nee, die puppyblik gaat niet helpen, Styles” Olivia verplaaste haar ogen weer en zag dat Harry Louis met ongelofelijk lieve oogjes aan keek. Hoe kon die jongen Harry’s ogen nu weerstaan? “Ze zijn makkelijk te weerstaan voor mij. Ik kan tegen alle puppyoogjes op die van jou na” Louis haalde zijn schouders op .
      “Dat is echt onfair, jij kan hem alles laten doen en ik niets” Harry liet zich languit op zijn rug op het bed vallen. “Onfair” lachend schudde Olivia haar hoofd, ze kende jongens onder tussen al lang maar nog steeds moest ze lachen om hun, soms, kinderachtige gedrag. Ze kon goed begrijpen dat Louis zich op en top zichzelf voelde tussen deze jongens. “Hey, je moet me niet uit lachen” de woorden kwamen serieus uit Harry’s mond gerolt maar de grijns die rond zijn lippen speelde verraadde dat hij er zelf ook mee moest lachen. “Maar serieus, wat gaan jullie eten?” nog voor Olivia iets kon zeggen had Louis al geantwoord.
      “Ik heb al iets gereserveerd voor Olivia en mezelf, dus jullie moeten het vandaag zonder me stellen tijdens het avondeten. Maar ik ben er zeker van dat dat wel zal lukken,” voor de tweede keer wilde Olivia haar mond openen om iets te zeggen maar was Louis haar weer voor, “neen, Little Olive. Ik vertel je nog niet waar we naar toe gaan. Dat zal je straks wel zien”
      “Dat is niet eerlijk” Olivia kon niet tegen verrassingen, ze haatte ze. Enkel in vorm van een cadeautje, dan wilde ze net dat het cadeautje zo lang mogelijk gesloten bleef. Vooral als ze onder de kerstboom lagen, Olivia hield van een kerstboom met honderden cadeautjes onder.
      “Deze keer ga je me niet kunnen overtuigen met die puppyblik van je” zonder dat Olivia het door had was ze Louis met puppyoogjes beginnen aan kijken. “Deze keer ga ik het niet vertellen,” hij gaf een tik op haar neus en liet zijn benen over de bedrand hangen, aangezien hij Zayns bed had ingepalmd, “kom we vertrekken” met een sierlijke sprong stond de jongen recht en wandelde naar de deur. “Kom je nog?” hij trok zijn wenkbrauw omhoog en wachtte met zijn hand op de deurklink.
      “Ik ben daar, ik zie jullie straks nog wel jongens” ze drukte, als teken van afscheid, weer een kus op de wangen van de jongens. “Veel plezier nog”
      “Jullie ook” waren de laatste woorden die Olivia hoorde voor de deur achter haar in het slot viel. Louis hand pakte de hare vast en trok haar mee naar de lift.
      “London, here we come” met een brede grijns keek Louis zijn beste vriendin aan.

Zien jullie eigenlijk een extra uploaddag zitten? Want ik heb Serendipity afgeschreven (ik ben nu met de laatste epiloog bezig dus het verhaal is technisch gezien af) en dus dacht ik: "Ik wil er wel een extra uploaddag tussen zetten." Dus, wat denken jullie? (;

Ps; als je vandaag al mail gehad hebt van dat er een stukje online stond, en dit ook gelezen hebt, dat was 't foute stukje. Sorry ;s