Hey There Delilah - 17.1

Juni – 2012

Haar zonnebril had ze op haar neus gezet, haar haren hingen los over haar schouders heen en de zilveren armbanden rinkelden rond haar pols. Haar voeten zaten in een paar pumps en haar lichaam was gehuld in een zwart, strapless jurkje. Haar gsm had ze tegen haar oor aan gedrukt en met haar linkerhand trok ze haar koffertje meer over de straat.
      “Waar ben je al?”
      “Op de hoek van het kapsalon en de juwelier” haar ogen speurden de straat af maar nergens zag ze de altijd aanwezige glimlach van haar beste vriend. “Ik zie je niet” een zuchtje verliet haar lippen, er liepen niet heel erg veel mensen rond maar toch probeerde ze over hun hoofden te kijken of hij daar heel toevallig stond. Niet dat ze echt over de hoofden kon kijken, zelfs met haar pumps was ze nog veel te klein.
      “Misschien moet je eens achter je kijken?” in een ruk draaide ze zich om en zag de glimlach van haar beste vriend. “Little Olive” zijn armen sloot hij om haar middel en drukte haar tegen zijn borstkas aan. Het was onder tussen een maand geleden dat ze elkaar gezien hadden en hij had haar hard gemist, ze waren niet voor niets beste vrienden. Soulmates.
      “Louis” ze drukte een kus op zijn wang. “Hoe gaat het met je?” zonder er bij na te denken waar ze naar toe zou wandelen volgde Olivia Louis. De ene straat in en de andere weer uit. Ze had zelfs niet door dat ze het grote gebouw binnen wandelde.
      “Goed, maar ik mis thuis wel. Zo-eens een weekje thuis zijn zou ik echt wel zien zitten. Of nog eens een week met Stan naar Ibiza gaan. Spijtig dat hij niet mee kon komen” Stan had twee weken geleden een job gevonden en kon nu geen dagje vrij nemen om met Olivia mee te komen naar Louis. “Ach ja, ik zal hem wel weer eens zien zeker?”
      “Natuurlijk, ik moest van hem zeggen dat hij je hard mist. Maar dat je moet verder doen zoals je nu bezig bent, dat je echt nog een grote ster gaat worden” Louis grinnikte even om die woorden. “Heb je vandaag een concert?”
      “Nee, deze dag staat helemaal in het teken van jou” ze stapten de lift in. Louis duwde op het knopje van de vijfde verdieping. Zodra de deuren toe waren steeg de lift, waardoor Olivia een raar gevoel in haar buik kreeg. “Ik weet het, je hebt niet zo op liften maar ik ga echt geen vijf verdiepingen met de trap doen. Zeker niet als jij een koffertje bij hebt” hij wees naar de groene trolley, een koffer op wieltjes, die Olivia in haar linkerhand vast had. “Al moet ik zeggen dat ik hem mooi vind”
      “Dank je” de liftdeuren openden zich weer waardoor er een typische hotelgang tevoorschijn kwam, alles was netjes en nergens kon je vuil bespeuren. “In welke kamer mag ik slapen?”
      “Je slaapt bij mij” een glimlach sierde Louis’ gezicht. Harry en Niall deelden een kamer en Zayn en Liam waardoor Louis appart sliep en er dus plaats was voor Olivia. “Kamer vijfhonderddrieëntwintig. Deze dus” hij wees naar de bruine deur met een gouden plaatje met daarop het nummer van de kamer. “Ik zou zeggen, kom binnen” als een echte gentleman opende Louis de deur en liet Olivia eerst naar binnen wandelen.
      “Je hebt opgeruimd” verbaasd keek Olivia haar beste vriend aan. Nergens zag ze een kledingstuk slingeren, iets wat abnormaal was voor Louis.
      “Ik moest, Liam heeft me gedwongen” nadatt hij de deur gesloten had liet Louis zich op het bed vallen. “Hij vond het niet kunnen dat jij hier bij moest komen slapen als mijn kamer onder de kleren lag dus heb ik opgeruimd” Louis keek Olivia met een brede grijns aan. “Wat gaan we doen vandaag?” hij zette zich weer recht en liet zijn benen over de bedrand hangen. “Jij mag kiezen”
      “Ik weet het niet, wat kunnen we doen?”
      “Liefje, we zijn hier in Londen. Hier kan je alles doen!” Louis gooide zijn armen in de lucht. “Echt alles, shoppen, zwemmen, bioscoop, poolen, karten. Alles wat je maar wilt, we kunnen zelfs monumenten gaan bekijken als je dat wilt. Vandaag mag jij kiezen” die laatste woorden vond Olivia geweldig, normaal gezien koos Louis altijd wat ze zouden doen.
      “Wel, ik kan wel een nieuw paar schoenen gebruiken” ze keek Louis met lieve oogjes aan, iets wat vaak werkte.
      “Dan gaan we shoppen, moet je je nog omkleden? Want ik kan me voorstellen dat die schoenen niet echt comfortabel zitten als je gaat shoppen, ik krijg al pijn aan mijn voeten als ik er enkel nog maar aan denk” lachend keek Louis haar aan.
      “Dat zijn ze inderdaad niet, waar is de badkamer?” Louis wees met zijn duim naar de witte deur aan de andere kant van de kamer. “Dan ga ik me even omkleden, wacht jij hier of wat ga je doen?”
      “Ik ga hier naast even bij de jongens kijken, klop maar aan bij vijfhonderdvijfentwintig. Daar zitten Zayn en Liam, tot straks” hij wachtte niet op antwoord en wandelde de deur al uit, waardoor hij Olivia alleen achter liet in de kamer.

Oh bah, 't weekend is bijna over en dat betekend weer school. Ik heb geen zin, ik wil een extra week vakantie! Haha, sorry dat ik aan 't zagen ben (; Nou ja, commentaar mogen jullie altijd achter laten. Ik weet het, dat heb ik al vaak gezegd. Net zoals dit: Ik hou echt van jullie, mijn geweldige lezers (: