Isn't she lovely - 16.3

      “Wat is er aan de hand? En ga me nu niet vertellen dat er niets is, ik ken je al langer dan vandaag” Louis sloot de deur zodra ook Olivia in de kamer was. “Dus vertel” hij ging in één van de twee zwarte zetels zitten en klopte met zijn rechterhand op de lege plaats naast zich, waar niet veel later Olivia plaats nam. “Ik heb een half uurtje de tijd, dus zolang krijg je” met een glimlach rond zijn lippen keek Louis Olivia aan.
      “Wel,” na dat ene woordje wist Olivia al niet meer wat ze moest zeggen. Hoe kon ze dit uit leggen? Hey Louis, ik heb met Niall gepraat en nu doet hij ineens raar? Ik ben nog heel erg verliefd op hem maar dat ik niet bij hem kan zijn is mijn eigen schuld, ook al is het voor het goede doel? Oh god nee, dat was het niet. Haar tanden oefenden een lichte druk op haar onderlip uit.
      “Niet op je lip bijten” Louis hand gleed over haar wang heen waardoor haar spieren relaxte en haar tanden haar onderlip niet meer raakten. “Dat is niet goed voor je onderlip,” even zweeg hij, “raak je niet uit je woorden?” een zucht verliet Olivia’s lippen toen ze haar hoofd schudde.
      “Het is gewoon zo veel en ik snap hetzelf niet helemaal”
      “Begin gewoon in het begin te vertellen, maakt niet uit of er overbodige dingen tussen zitten. Als je alles verteld zal alles er wel in zitten. Dus hup hup, begin maar te vertellen” een glimlachje verscheen rond Olivia’s lippen en woorden die ze sprak kwamen uit haar mond gerold alsof het even simpel was als één plus één. Ze vertelde over wat zij tegen Niall gezegd had, hoe hij er op had gereageerd. Ze zei dat hij haar miste en dat zij gezegd had dat ze hem ook miste. En natuurlijk vertelde ze over de twinkeling in Nialls ogen.
      “Ik snap het gewoon niet” gefrustreerd gooide ze haar armen in de lucht. “Waarom deed hij zo?” vragend keek ze Louis aan, maar deze haalde enkel zijn schouders op. “En dan zei hij nog iets tegen me” een denkrimpel verscheen in haar voorhoofd.
      “Wat dan?”
      “Geloof gewoon” de woorden deden haar aan iets denken, ze leken belangrijk voor haar maar ze wist niet meer van waar ze de woorden kende. “Ik heb ze ooit al eens gehoord”
      “Het gaat over het lot, toch?” verbaasd keek Olivia haar beste vriend aan. Over het lot? Nu Louis de woorden uitsprak leek het redelijk logisch. “Nou ja, ik bedoel maar het kan dat hij bedoelde dat je moet geloven in het lot. Dat alles goed zal komen, nee?” voorzichtig knikte ze.
      “Maar waar heb ik die woorden dan eerder gehoord?” Louis haalde zijn schouders weerop. “Hij moet er toch iets mee bedoelt hebben?” haar hoofd liet ze op de rugleuning van de zetel vallen waarna ze haar hoofd draaide om Louis vragend aan te kijken. “Of ben ik daar mis?”
      “Ik weet het niet. Waarschijnlijk wel, hij zou anders toch niet die twee woorden gezegd hebben tegen je? Vooral niet als laatste woorden” zwijgend keken ze beide voor zich uit. Beide hadden ze geen idee wat Niall met de woorden bedoelde.
      “Wacht” Olivia schoot recht en met grote ogen keek ze Louis aan.      “Wat is er?” de jongen begreep er niets van, Olivia’s mond hing een klein stukje open. “Little Olive, gaat het?” hij legde zijn hand op haar bovenarm en liet zijn duim cirkeltjes wrijven. “Wat is er?”
      “Ik weet waar ik de woorden van ken” ze keek naar een punt achter Louis’ hoofd, deze zweeg en wachte tot ze het zou zeggen. “Het zijn de laatste woorden die ik gezegd heb voor hij op het vliegtuig stapte in december” haar ogen verplaatsten zich van het punt achter Louis naar Louis’ ogen. “Dat hij ze nog weet”
      “Wat heb je daarna nog tegen hem gezegd?” Louis zette zich rechter.
      “Dat hij moest geloven in het lot” zachtjes beet ze op haar onderlip. Waarom had hij die woorden nu herhaald?
      “Het komt allemaal wel goed” verbaasd keek Olivia op. “Denk er gewoon nu niet over na, ik weet dat je het graag wilt weten. Maar misschien het beter om het even te laten liggen, morgen is er nog een dag om er over na te denken,” Louis sloeg zijn rechterarm over Olivia’s schouders heen, “ik moet binnen een half uur gaan optreden en ik zou het geweldig vinden als mijn beste vriendin van het optreden genoot en zich even helemaal zou kunnen laten gaan. Gaat dat lukken?”
      “Alles voor jou, Lou” ze drukte een zachte kus op zijn rechterwang.

Happy birthday to me. Happy birthday dear me. Happy birthday to me!
Ja, aangezien ik jarig ben vandaag krijgen jullie een extra deeltje (:
Oh ja! Ik ben trouwens vandaag (nou ja, onder tussen eigenlijk al gisteren) aan hoofdstuk 23 begonnen ... Voor mij is 't einde al in zicht ):