Isn't she lovely - 16.2

      “Waar was je daarnet?” Zayn trok zijn wenkbrauw op en keek zijn blonde vriend aan. “Je was ineens weg en je bent tien minuten te laat gekomen. Iets wat je anders niet doet. Dus wat was er zoveel belangrijker dan ons?” Zayn had zijn handen in zijn zij gezet, om serieuzer over te komen. Maar door de grijns die rond zijn lippen speelde kwam hij helemaal niet serieus over.
      “Dat is toch duidelijk?” Harry had zich op zijn buik in het midden van het podium gelegd, de andere jongens zeiden niets meer over Harry’s rare gewoontes, hij had ze namelijk van Louis geleerd.
      “Oh ja? Vertel ons dan eens ‘Oh-geweldig-slimme-Harry’ waar was onze lieve Furby? Ik ben heel erg nieuwsgierig naar jouw antwoord” het sarcasme droop van Zayns stem af, waardoor er een grijns rond Harry’s lippen verscheen. “Waarom grijns je zo? Vertel het ons toch gewoon”
      “Oh kom op, het is toch meer dan duidelijk dat onze Furby bij Olivia was?” nog steeds lag Harry in het midden van het podium op zijn buik en keek hij Zayn grijnzend aan. “Dat je daar zelf niet op gekomen bent” lachend schudde de krullebol zijn hoofd. Even trok Zayn zijn mond open, om een steek terug te geven, maar al snel sloot hij die weer. “Wat? Vind je niets goed om terug te zeggen?” Harry draaide zich zodat hij op zijn rechterzij lag en bekeek Zayn met een grijns. Deze laatste haalde zijn schouders op en zette zich op de grond neer.
      “Dus je was bij Olivia?” Niall knikte en ging tegenover Zayn op de grond zitten, Liam volgde al snel. Hij zat rechts van Niall en links van Zayn met Harry, liggend, tegen over zich.
      “En? Wat hebben jullie gedaan?”
      “Dat is toch duidelijk, Liam” Harry grinnikte even. “Nee, wat hebben jullie gedaan?” zijn ogen stonden vragend.
      “Gewoon, gepraat” Niall haalde zijn schouders op en keek de jongens weer aan. “Echt waar, niet meer dan dat” Harry schudde zijn hoofd.
      “En dat moeten wij geloven? Kom op, je kan het wel tegen ons vertellen” met zijn voet porde Harry in Nialls zij. “Daar zijn vrienden voor, om die dingen tegen te vertellen”
      “We hebben enkel gepraat” Harry rolde met zijn ogen. “Waarom geloof je me niet?” Niall trok lachend zijn wenkbrauw op en keek de krullebol afwachtend aan. “Wel?” Harry haalde zijn schouders op, zijn vingers tekenden cirkeltjes op de vloer.
      “Waar hebben jullie dan over gepraat?” deze keer was het Liam die iets zei. “Koetjes en kalfjes of eerder serieuze zaken?” zijn gezicht stond serieus.
      “Hoe het met mij gaat, hoe het met haar gaat en waarom het uit gegaan is. Die dingen” Niall haalde zijn schouders op. “Wat?” vragend keek hij Liam aan. “Waarom kijk je zo?”
      “Wat heeft ze gezegd?”
      “Veel” Liam schudde zijn hoofd en keek Niall met zo’n blik aan dat Niall wel serieus moest antwoorden. “Ze heeft haar redenen nog eens uit gelegd. Dat ze het uit gemaakt heeft omdat ze niet het zoveelste vriendinnetje wilt zijn van een popster die bedrogen wordt. Ze zei ook dat ze me wel vertrouwd maar dat onze relatie nog niet stabiel genoeg is,” even zweeg hij, “en dan heb ik haar gevraagd hoe het met onze toekomst zat” Nialls ogen hadden zich gefixeerd op zijn schoenen waardoor hij de vragende blik van Liam niet zag.
      “En wat zei ze daar op?”
      “Dat het wel goed kon komen, dat we dat pas na de tour zouden zien” Niall keek weer op, met dezelfde twinkeling in zijn ogen als eerder.
      “Waarom heb jij ineens zo’n glimlach op je gezicht?” zonder dat Niall het door had waren zijn mondhoeken ook omhoog gekropen. “Heb jij een idee om haar terug te winnen?” Harry zette zich recht. “Want wij willen wel helpen, alles zodat onze Furby weer heel erg gelukkig is. Dus vertel” Harry sloeg zijn benen over elkaar, zijn ellebogen rustten op zijn knieën en vragend keek hij de blonde jongen aan.
      “Ik heb niet echt een idee, ik weet gewoon dat ik er voor moet gaan zodat ik haar terug kan krijgen. Ik heb weer meer hoop gekregen. Snap je?”
      “En heb je al een stap ondernomen?”
      “Zayn, waarom zou hij al een stap ondernomen hebben? Hij heeft nog maar net met haar gepraat. Dat zou echt raar zijn” Harry keek Zayn hoofdschuddend aan.
      “Waarom zou dat raar zijn? Heb je niet gezien hoe Olivia daarnet naar beneden kwam? Helemaal in gedachten verzonken. Dus Niall, wat heb je gedaan?” Zayn trok zich niets aan van Harry, wiens mond een klein beetje opengevallen was. Als Harry eerlijk moest zijn was Zayns gedachtengang eigenlijk heel erg logisch.
      “Niet veel eigenlijk. Ik heb gewoon ‘Geloof gewoon’ tegen haar gezegd” de blonde jongen haalde zijn schouders op.
      “Geloof gewoon?” Liam trok zijn wenkbrauw op.
      “Dat waren de laatste woorden die ze tegen me zei voordat ik het vliegtuig opstapte in december. Dom, ik weet het”
      “Nee, helemaal niet. Serieus, als zij niet uit zichzelf bij je terug komt dan zorg ik er persoonlijk wel voor” met een glimlach keek Harry Niall aan. “Beloofd”

Hoi (:
Ik hoop dat jullie het even leuk vinden om de stukken tussen de jongens te lezen als ik het vind om ze te schrijven. Echt, als ik een conversatie tusssen heb moet schrijven staat het er telkens in één, twee, drie op (: