Untill I found you ||014|| Amynthas

De volgende dag was ik al vroeg weer aan het werk. Al was ik liever thuis gebleven. Toen ik net binnen kwam begon mijn baas meteen te dreigen met als ik dit ooit aan iemand vertel dat het me niet gemakkelijk zal ontlopen. Wat hij daar precies mee bedoelt weet ik ook niet en eerlijk gezegd wil ik het niet weten ook. 'Mag ik twee cola en twee broodjes gezond?' vraagt een jongensstem en meteen draai ik me om en merk dat mijn ogen zich in de zijne boren. 'Na- natuurlijk mag je dat' Ik voel dat ik rood aanloop en snel draai ik me om en loop naar de keuken om de broodjes klaar te maken en loop daarna terug en schenk de cola's in en zet de bestelling op een dienblad en zoek naar de jongen die een eindje verderop zit met een meisje. Een steek van jaloezie glijd door mijn lichaam maar ik snap niet echt waarom. Ik ken hem niet eens. Ik zelfverzekerd naar de tafel toe en leg alles netjes op de tafel en wil dan weglopen als ik een hand rond mijn pols voel. 'Mag ik wat vragen?' Ik knik verbaasd en kijk de jongen doordringend en afwachtend aan. 'Mijn zusje en ik zijn hier net komen wonen' zegt hij en wijst naar het meisje tegenover zich en meteen voel ik mezelf rood worden. Het is zijn zusje, stom van me. Ik gebaar dat hij verder mag praten wat hij dan ook doet. 'Mijn zusje wil graag een hondje, weet jij waar hier een dierenwinkel is?' vraagt hij en ik denk even na. De dierenwinkel is hier dichtbij maar toch ook weer een eindje op de fiets. 'Ik ben over een uurtje vrij, als jullie daarna achter mij aanrijden laat ik het jullie wel zien' zeg ik en het meisje kijkt haar broer afwachtend aan die met een mooie glimlach knikt. Voor ik smelt voor zijn mooie glimlach en zijn mooie blauwe ogen draai ik me om en loop terug naar de toonbank.