Hoofdstuk 10

Ik vond Jez inderdaad in de eetkamer. hij moest waarschijnlijk de woedende blik op mijn gezicht hebben gezien want hij vroeg bezorgd: “is er iets aan de hand?” ik vertelde hem wat er zich in de gang had afgespeeld, maar in plaats van dat ik me er rustiger door voelde zoals ik had verwacht, werd ik steeds kwader en kwader. Ik had altijd al een temperament gehad en ook nu barstte ik weer los:”als die arrogante kwal denkt dat hij me zomaar rond kan commanderen heeft hij het goed mis. Dan heeft hij het verkeerde meisje voor zich, wacht maar af tot de spelen beginnen dan zal meneertje-ik-ben-oh-zo-geweldig nog eens zien. En…” ik stopte met mijn tirade toen ik zag wat voor kleren Jez aanhad. “ga je ergens heen of zo?” vroeg ik terwijl ik mijn blik op zijn simpele maar stijlvolle kleren richtte. “ik ga straks naar een club in de stad, zin om mee te gaan? Je ziet eruit alsof je het kan gebruiken.”, vroeg hij. “ja tuurlijk, lijkt me leuk"antwoordde ik enthousiast,"Er is alleen één probleem hoe ga je me uit het trainingscentrum krijgen?” “dat zal wel lukken, maar er is iets veel belangrijkers, we moeten een gepaste outfit vinden voor jou!” zei hij met een grijns. Hij pakte mijn hand en liep naar mijn kamer. Na een paar keer op de afstandsbediening van mijn kast te hebben gedrukt, pakte hij de outfit die eruit kwam, drukte hem in m’n handen en duwde me de badkamer in. Ik kleede me om en keek in de spiegel. Deze kleren waren perfect voor een feestje: een felgekleurde short, een t-shirt bezet met paillettes en prachtige laarjes met kleurige sokken. Ik liep terug naar Jez die al klaar stond om mijn haar te doen. Na een kwartiertje waren we klaar om te vertrekken. Nu moesten we alleen nog buiten zien te raken. Gelukkig kwam ik erachter dat Jez echt een briljante afleiding had bedacht. Toen we bij de deur kwamen waar een vredebewaker stond deed Jez alsof hij dronken was. Hij liep op de bewaker af en zong luid het volkslied terwijl hij de verwarde man probeerde te omhelzen. Toen de vredebewaker druk bezig was Jez van zich af te krijgen liep ik snel naar de deur en liep de straat op. Even later kwam Jez buiten. “wat gemeen zeg om me zomaar buiten te gooien”, zei hij met een pruillipje. We lachtten allebei om Jez’ acteertalent en wandelden toen richting de club.

Een paar uur later

Cato’s pov

Na een douche te hebben gepakt en gegeten te hebben liep ik naar de zitkamer waar Kitty en Jack samen in de zetel zaten die het verst van de andere verwijderd was. Volgens mij hadden die twee iets. Ik keek de kamer rond en vroeg me af waar Lizzy was. Ik wou net aan Jack en Kitty vragen of zij haar hadden gezien toen Jack vroeg: “zeg, heb jij Lizzy nog gezien de laatste paar uur? Ik wou haar daarnet iets vragen maar ik kon haar niet vinden.” “ik dacht dat ze bij jullie zou zijn” antwoorde ik. Ik draaide me om en liep naar haar kamer, de deur stond op een kier dus ging ik binnen. Niemand te zien, ik besloot ook maar in de andere kamers te gaan kijken. Toen ik daar ook niemand kon vinden ging ik maar terug naar de zitkamer. Terwijl ik me afvroeg waar ze kon zijn bedacht ik me opeens dat ik Jez ook al een tijdje niet was tegengekomen. Plotseling hoorde ik luid gelach en de deur van de traphal die openging. Ik had gelijk gehad ze was met die pummel op stap geweest. Ze vonden blijkbaar alles wat ze zagen heel grappig want ze bleven maar lachen. Ze waren dronken, en niet zo’n klein beetje. Jez ondersteunde Lizzy zodat ze niet omviel. Ugh, kon hij z’n handen nu echt niet thuis houden. Ze liepen naar de zitkamer en zo te horen hadden ze de tafel omgestoten en hadden ze daar het grootste plezier in. Ik liep achter hen aan de kamer in en ging in één van de zetels zitten terwijl ik probeerde tv te kijken. Gelukkig waren ze al wat rustiger geworden. Jez zat nu op de zetel naar het scherm te staren terwijl Lizzy duidelijk moeite had haar ogen open te houden. Uiteindelijk viel ze in slaap met haar hoofd op op Jez’ schoot. Dit kon ik niet meer aanzien, niet dat ik jaloers was ofzo. Maar ze zou alle slaap die ze kon krijgen nodig hebben. Ik liep naar de zetel en tilde Lizzy op. “wa ga je doen? “vroeg Jez verontwaardigd en met een dubbele tong. “haar in bed stoppen wat anders?” zei ik kwaad ,” in tegenstelling tot jou moet zij over een paar dagen meedoen aan de spelen” hij wou nog protesten maar hield toch zijn mond, daarna richtte hij zijn aandacht weer op het scherm. Toen ik naar Lizzy’s kamer liep viel het me op hoe weinig ze woog, ze moest echt eens wat meer eten. Maar daar zou ik me morgen wel mee bezig houden. Ik liep haar kamer binnen en wou haar net op het bed leggen toen ze in haar slaap haar armen om me heen sloeg. Ik liep om het bed heen en sloeg het deken eraf. Ik zou dus maar even bij haar moeten blijven liggen tot ze me los liet. nu lag ze met haar hoofd op mijn borst en zo lag ze al een halfuur. Ik bleef maar wachten want ik wou haar niet wakker maken, tot ik uiteindelijk ook in slaap viel.