Chapter eight.- Amber

En dat was de eerste nacht dat ik over hem droomde. Ik kreeg eindeloos de zelfde film te zien. In scene één deed ik mijn ogen open en zag ik hem voor het eerst. Langzaam liep de film naar het hotel, het bad, het bed. Het bed waarin ik nu lag. In de armen van mr. Perfect himself. Onbewust openden mijn hersenen het laatje met de ‘deleted scenes’ . Vanaf mijn werk, naar de eindeloze vuisten en voeten die naar me uithaalden, naar de zoen met Harry en het effect dat het op Liam had. Hoewel elke andere girl het geweldig zou vinden dat er voor haar gevochten werd, was het enige waar ik aan dacht geweld. De eindeloze film vol geweld. Vanaf mijn geboorte tot nu. Als peuter was het makkelijker, dan vertelde je mensen dat je was gestruikeld of gevallen. Later deed ik aan rugby. Niet echt natuurlijk, maar het was een schild. Makkelijk doorprik baar. Maar mensen vonden me een freak dus niemand had het door. Ik wilde het geweld in mijn hoofd stopzetten en terug naar Liam. Maar dan steeds dat gevecht met Harry. Steeds weer dat geweld.