006

'Nee, dat heb ik echt niet gedaan!' roept mama uit, maar ik geloof haar dus voor geen meter, ze heeft het wel gedaan, dat weet ik dus gewoon zeker. Meteen kijk ik haar boos aan en heb de neiging om haar foto te pakken en te verscheuren voor haar neus! 'Dat doe jij niet, zegt mama boos. Ik haal mijn schouders op en zet een arrogante blik op, jij mijn tshirt verpesten? En daar ga jij voor boete! Ik loop naar de kast en trek een la open en zoek naar een foto, ik vind een foto van mijn moeder waar ze opstaat samen met Frans Duijts, mijn moeder kijkt me woedend aan. 'Je waagt het niet!' roept ze woedend uit. Meteen pak ik de foto in mijn handen en geef hem een klein scheurtje, 'ik durf alles! Jij moet gewoon eens met je poten van de spullen van mijn en Quincy afblijven! Ik ga toch ook niet tussen jou spullen neuzen? Je gaat hier voor boete, straks is deze foto een puzzel van 100 stukjes,zeg ik met een gemene toon.

Mijn moeder kijkt me woedend aan, maar dat kan me niets schelen en ik maak nog een wat grotere scheur in de foto. 'Quincy zoekt nog steeds door het hele huis naar de t-shirts. "Voorzichtig loopt ze de zolder op, meteen begint ze te niezen, onze moeder mag hier wel eens schoonmaken. Meteen loop ik op een paar dozen af en vind vele spullen van Tokiohotel, hoe durft ze! Onze moeder is echt een monster, het is gewoon vreselijk dat ze al onze TokioHotel spullen in dozen op deze vieze zolder bewaard,zuchtend pak ik de stoffige dozen op en breng ze naar mijn kamer. 'Maar nog steeds heb ik geen tshirts gevonden, boos ren ik naar beneden, ik tref Kayleigh met een foto in haar handen. "Kayleigh ziet er erg boos uit, ik kijk dan maar gewoon rustig hoe het verder gaat. Ik zie hoe Kayleigh langzaam een steeds grotere scheur in de foto maakt en onze moeder wordt steeds bozer. Als jij mijn nu niet verteld waar onze tshirts zijn gebleven, dan scheur ik deze foto in 100 stukjes! "Ik zie Kayleigh nog net geen vuur spuwen naar onze moeder. 'Dat zeg ik dus niet, zeker niet nu die foto al half gescheurd is!' roept mama uit. Ook Quincy komt erbij staan en kijkt boos, hoe durf jij al onze Tokiohotel spullen op zolder te zetten! "Onze moeder haalt haar schouders op en kijkt ons allebei boos aan, jullie zijn nog niet klaar met mijn. Ik vertel alles aan jullie vader. meteen schiet Kayleigh in de lach,'onze vader staat aan onze kant' zegt Quincy dan meteen.

Onze moeder loopt boos de keuken in, meteen smijt ik de foto op de kast en ren naar de prullenbak. "Ik zucht even, ik hoop dat niemand ziet dat ik in de prullebak aan het zoeken ben. "Ik knijp mijn neus dicht, het stinkt! Het stinkt echt vreselijk, ik kan er echt niet tegen, maar toch ga ik opzoek naar de t-shirts. Zuchtend spit ik door de prullenbak , en dan ga ik weer recht staan en vis de twee t-shirts uit de prullenbak, mama kan echt liegen. "Ik ben het zat hoe mama doet! Het liefste ga samen met mijn zus ons eigen leven leiden, het liefste loop ik weg van huis en zie ik vanzelf wel waar ik terecht kom. Boos loop ik met de twee t-shirts naar binnen, mama je liegt alles aan elkaar! Mama zucht. ´Niet alles, over de meeste dingen ben ik eerlijk´ zegt mama dan. Ik schudt mijn hoofd, ik geloof je echt niet! Sireus mam, als jij zo door gaat ga ik mijn eigen leven leiden! Ik ben jou zo zat, ik ga nog liever naar papa toe als dat zou kunnen! Misschien loop ik gewoon samen met Quincy weg, en ik zie wel waar we terecht komen. "Of misschien schakel ik lekker een pleeggezin in! ´Dat doe je niet, ik ben en blijf jullie moeder, begrepen!´ roept mama woedend uit. Ik schudt mijn hoofd, je kan mijn moerder wel zijn maar zo gedraag je eigen niet! Ik ga gewoon een pleeggezin zoeken.

'Als je dat doet he, dan zijn jullie allebei nog lang niet jarig!' roept onze moeder woedend uit. Ik haal me schouders op, ik kan mijn verjaardag ook zelf vieren hoor en steek mijn tong uit. "Ik vertrek richting mijn slaapkamer en start hem op, Quincy komt de kamer inlopen en zucht diep. Ik kan dit niet langer aan, ik knik lichtjes en zucht diep. Quincy komt naast me zitten en kijkt me kort aan. 'Soms is het onbegrijpelijk waarom mama het niet goed vindt dat we fan van Tokio Hotel zijn, ze heeft er volgens mij ook nooit een goede reden voor gegeven' zegt Quincy. Ik haal even mijn schouders op en zucht, en staar naar mijn computer. "Vele mails staan erin in mijn inbox even laat ik een kleine gil uit mijn mond vallen. Quincy? vraag ik verbaast, ze kijkt mijn meteen aan. Wij hebben toch ons email adres niet in de brief gezet??'Ehm, niet dat ik weet, is er wat dan?' vraagt Quincy verbaasd