My Love-Hate Relationships at Hogwarts [15]

Mijn geluk kon niet op. Net als mijn afdelingsgenoten sprong ik meteen op en gilde het uit. Ik draaide me om en gaf Carlo een dikke knuffel. ‘Nu gedaan met bang zijn?’, vroeg hij grijnzend. Ik knikte. Laat de gemene gedachten over Zwaderich maar komen. Vrolijk liep mijn zusje naar me toe en gaf me een dikke knuffel. ‘Ik wist wel dat je hier zou belanden!’ lachtte ik. Dat was een leugen. Ik wist helemaal niet of mijn liefste zusje ook echt in mijn afdeling zou zitten, ik had enkel een vermoeden en hoop. ‘Nou, ik heb ook wel een beetje gevraagd om in Huffelpuf te zitten hoor. Volgens mij houd die hoed echt rekening met wat je zelf wilt’, Ik knikte. ‘Dat is ook zo, maar kijk nastasha is aan de beurt’, Ik had haar naam niet gehoort maar door na te denken kwam ik erop dat het nogal logisch is voor iemand met dezelfde achternaam om achter elkaar gekozen te worden. Nastasha stapte zelfverzekerd naar de stoel en liet de hoed willig op haar hoofd zetten. ‘Ah’, mompelde de hoed. ‘Bekend bloed... Ik hou van tweelingen. Zo hetzelfde maar toch zo anders. Vooral hier. Je bent slim en wilt graag leren. Maar wat er echt uitspringt is je moed. Enorm volwassen voor je leeftijd en klaar om de wereld te ontdekken. Dat is niet zo’n moeilijke keuze. Griffoendor!’ De tafel naast de onze sprong op en begon wild te klappen. Ik wilde hetzelfde doen maar wist dat iedereen me dan lekker vreemd zou aanstaren dus ik hield me koest.