~ Hoofdstuk 19 ~

Zachtjes pakte Herman me op.
'Kom je Bob?'
Opgewonden knikte ik en likte over haar hand. Zorgvuldig knoopte Herman een van haar te kleine elfenmutsjes vast onder mijn kin, waar deze ook mag zitten. Het was buiten al flink koud aan het worden. Het was ongeveer een week geleden dat we voor het eerst naar zweinsveld waren gegaan. Vandaag waren de proeftrainingen voor het zwerkbalteam van Griffoendor! Ron wou wachter worden, waar hij volgens mij geen schijn van kans voor maakte. hij was echt hopeloos. Hij had me nog een paar keer gesmeekt om mee te gaan trainen, maar ik had het koppig geweigerd. Ook al was vliegen nog zo leuk, hij was echt hopeloos.
'Zo, eerst nog even je vriendje ophalen, want Ginny is al naar de proeftrainingen gegaan. Arnold wil vast graag mee.'
Herman liep de trap naar de meisjeszalen op, toen er plotseling een harde sirene afging. De trap onder de voeten van Herman veranderde in een glijbaan en geschrokken gleed ze naar beneden. Versuft bleef ze zitten.
'Ik ben geen jongen hoor!'
Mompelde Herman een beetje boos naar de trap.
'Zou hij op jij hebben gereageerd?' Met een frons in haar voorhoofd keek ze me aan.
Ja, tuurlijk, ik ben toch een jongen?
'Maar bij Arnold werkt het alarm niet..'
Nog in zichzelf mompelend zette Herman mij neer.
'Blijf zitten Bob, ik ga Arnold even halen'
Herman liep, op de ondertussen weer terugveranderde trap, naar de meisjesslaapzalen toe.
Soms is ze zo dom, Arnold is een meisje! Waarom denk je anders dat het alarm nooit afgaat als zij naar boven gaat?
Op dat moment zag ik Knikkebeen, die van het geslacht man afstamt, wat moeilijk te zien is moet ik toegeven, de trap opsluipen.
Hij wel, en ik niet? Zal vast door mijn geweldige roze vacht komen waardoor ik zo mannelijk ben...
Nadenkend kauwde ik op mijn kauwgum, blies een bel, kauwde, blies, kauwde, blies en KNAL. Over mijn hele vacht zat het roze, kleverige goedje vastgeplakt. Met een vies gezicht keek ik naar mijn vacht die nog steeds roze was, alleen verschrikkelijk plakte.
Met een zucht begon ik de kauwgom uit mijn vacht te trekken, door gebruik te maken van mijn tong. Herman was de trap alweer afgerend, en stond nu voor mij.
'Bob! Wat heb je nou weer gedaan?'
Kauwgom over me heen gekotst, zie je dat niet ofzo dacht ik verwijtend.
Met een walgende uitdrukking op haar gezicht pakte Herman me op.
'Geen tijd om je te wassen, we zijn al laat.'
En met Evie op de ene schouder en mij op de andere, rende Herman haastig naar het Zwerkbalstadion. Van veraf zag ik al wat mensen rondvliegen, en ik tuurde hoopvol naar de lucht of ik Ron al zag zweven. Herman vond een goed plekje bovenaan de tribune, vanaf haar schouder kon ik het hele veld overzien.
Ron was zenuwachtig, en dat zou zijn prestaties zeker niet bevorderen. Ik kreunde vermoeid toen ik zag dat Ron, die bezig was met een warming up, de Slurk uit zijn handen liet vallen toen hij hem aanpakte van Ginny. Angelique, de aanvoerster van het Zwerkbalteam, ging eerst de Wachters kiezen. Ron werd lijbleek toen zijn naam werd genoemd, hij gleed bijna van zijn bezem. Langzaam vloog hij richting de doelpalen. Ik schoot een schietgebedje, sloot mijn ogen en wachtte af. Dit hoefde ik niet te zien!