13

Eleanor dus. Eigenlijk is ze gewoon een vrouwelijke Louis. Ze maken hier elkaar aan het lachen, en de rest kijk ze een beetje droog aan. Hun humor is leuk, ik ben de enige die nog een beetje moet grinniken. Niall kijkt de hele tijd naar mij, ik doe alsof het niet zie. Ik durf hem niet aan te kijken. Ik ben gewoon te verlegen. Triest. Ik kijk omlaag. Ik moet weten hoelang ze hier blijven, hoelang ik hier nog kan blijven. Ik weet niet of ik überhaupt hier kan blijven. Mijn moeder wist het ook niet, toen ik haar daarstraks belde. Ze barste achter de telefoon in huilen uit, wat een inlevingsvermogen.
Ik volg het gesprek even niet, en kijk Niall met opgestoken wenkbrauwen aan. Hij lacht. Ik weet het niet, ik wil dat er iets gebeurd, dan iemand een van ons iets uit. Dat hij iets laat zien. Ik besluit het zelf maar te doen dan. Ik sta rustig op en loop op Niall af, die in een redelijk stoffen stoel zit. Ik ga dwars op zijn schoot zitten, met mijn benen schuin over de armsteunen en met mijn hoofd tegen de borst van Niall. Ik voel zijn ademhaling. Het is geweldig, gelukstrillingen gaan door me heen.
'Sorry, I just need to' zeg ik.
Blijkbaar vinden ze dit erg grappig, want Louis en Eleanor lachen zich dood. Zayn en Harry kijken alsof ze het geweldig voor ons vinden. Een tevreden lach. Liam zijn blik is te gek. Je ziet gewoon dat hij wil dat iedereen gelukkig is, ik vraag me af of hij single is en of hij gelukkig is. Ik geef ze mijn grijns.
'Chris, I want to ask you something. Can we talk alone for a second ?'
Ik knik. 'yeah.'
Niall kijkt even snel naar Liam, die knikt. We lopen de kamer uit. 'Where do ya wanna talk?' vraagt hij.
'my room ?' stel ik voor.
We lopen naar mijn kamer. Ik doe de deur open, blij open. Als Niall de kamer binnen loopt, kijkt hij even naar de poster, maar kijkt daarna naar mij. Diep in mijn ogen. Ik bespeur eerst verlegenheid, verlangen, twijfel, angst en geluk. Dan gaan zijn lippen naar de mijne. Eerst blijven de kussen klein maar ik open mijn mond, en we raken in een geweldige kus. De kus is nieuwsgierig en liefdevol. Ik glimlach achter de kus. Dan krijgt de kus meer passie. Dan trek ik mezelf terug, ik grijns naar hem.
'So what did you want to talk about ?'
Niall zijn blik gaat van verlegen naar betwijfelend. 'I wanted to ask you this: my parents don't know about his. I don't think my parents will accept in, at least not immediately. I don't know what my brother is going to say. He will accept it, but he won't be happy.'
'I understand.'
'It's hard Chris, I don't want to disappoint them.'
Ik moet hem troosten. Ik sla mijn armen om zijn middel. 'Why would you disapoint them? You are Niall Horan. They will accept it. You are their son and brother.'
Hij glimlacht. 'Thanks Chris!'
'I will stand next to you.'
Hij glimlacht nog breder. 'I want to ask you another thing. I have no doubt.'
Ik kijk hem nieuwsgierig aan.

Moeilijk