OO3

Mia legde een arm me heen, maar ik voelde hem niet. Het apparaatje met de groene smiley viel op de grond en tranen stroomden over mijn wangen. Ik kon alleen nog maar voor de uit staren. De hele wereld om me heen viel weg. Ik probeerde de jongen van de vakantie te vergeten en nu was ik zwanger van hem. Hij was de enige met wie ik het ooit had gedaan, dus de baby moest wel aan hem zijn! Duizend gedachten zweefden door mijn hoofd. Hoe zou mijn moeder reageren? En mijn vader? Zal ik de baby houden? Of nu al weg laten halen?
Toen hoorde ik Mia praten en ik werd weer teruggetrokken naar het heden. Mia knuffelde me en fluisterde onverstaanbare, geruststellende woordjes in mijn oor. Ik liet haar los en stelde al mijn vragen hardop. Mia schudde haar hoofd en begeleidde me naar de bank.
"Sssst, denk daar nog maar niet over na. Laat het nu maar eerst rustig tot je bekomen."
Gewillig knikte ik.
"Wil je wat eten?"
Ik schudde mijn hoofd.
Mia liet me alleen op de bank en ging de macaroni uit de magnetron halen. Over 1 bord deed ze aluminiumfolie en zette die in de koelkast. Het andere bord nam ze mee naar de kamer met 2 vorken. Ze zette de tv aan en ik probeerde iets te eten. Niet dat het lukte, maar okee.

Ik strompelde naar boven. Het was nog vroeg, maar ik was moe van alle gebeurtenissen. Ik hoorde nog net dat Mia met iemand aan de telefoon was. Ze belde vast naar school om ons morgen ziek te melden.