XVIII

Wat gaa..."
"Shh." Stefan ziet dat Cristian zijn hoofd schijn houdt, luisterend. "De mensen komen terug."
"Wat? Waarom?"
"Twee mannen hebben de deur ontdekt, ze komen hierheen."
"Wat gaan we nu doen?" De graaf fronst. "Ik weet niet."

Iedereen volgt Dumitru en Grigori. Ze gaan een paar gangen door en als ze voor de deur staan, stapt de leider naar voren. "Hoe hebben jullie dit gevonden?"
"We waren nog een beetje aan het rondkijken en toen viel Grigori tegen een wandtapijt, dat scheurde, en de deur kwam tevoorschijn." De leider knikt,"Laten we dan maar naar boven gaan." Hij opent de deur en gaat de trappen op.

"Kom naar boven, Cristian! De zon zit nu achter de wolken en je hebt toch overal kleren, je zal niet zo heel snel verbranden."
"Ik zal niet zo snel verbranden. Echt geruststellend, Stefan." Stefan grijnst verontschuldigend,"Als u daar blijft staan, hebt u helemaal geen kans. Nu kunnen we misschien nog proberen iets uit te leggen, vragen waarom ze opeens komen binnenvallen." De dorpelingen zijn ondertussen al boven. Andrei, de leider, stapt het dak op en ziet Stefan en een gedaante helemaal in het zwart, bedekt met kleren zodat de zon hem niet kan raken. "Stefan, wat doe je bij hem. Kom naar hier, weet je niet dat hij een vampier is?"
"Denk je dat ik dom ben, Andrei? Natuurlijk weet ik dat hij een vampier is. En nee, ik kom niet naar jullie. Niet voor jullie hebben uitgelegd waarom jullie het kasteel binnenvallen."
"Blijf je bij hem?" Stefan knikt. "We komen 'binnenvallen' omdat hij", Andrei wijst naar de graaf,"mensen vermoordt!" Cristian kijkt opeens op,"Ik heb niemand vermoord van dit dorp. Als ik iemand vermoord, is het ver weg."
"En trouwens, hij woont hier al jaren, jullie hebben nooit problemen gehad met het feit dat hij mensen vermoord."
"Leg dan eens uit wie onze familie heeft leeggedronken."
"Wat?!" Het klinkt als een grom.
"'Iemand' heeft dorpelingen vermoord. De graaf gromt weer, Stefan hoort het amper en hij staat naast hem."Ik was het niet. En ik wil weten wie het gedaan heeft, dus als jullie uit de weg gaan, dan kan ik dat nu gaan uitzoeken." Cristian kijkt zó boos dat de dorpeling bang aan de kant gaan. Ze volgen hem naar het dorp. Plots staat hij stil,"Ik ken die geur. Ik weet wie jullie moordenaar is."
"O ja? Wie is het?"
"Alexandru."

reactie's zijn nog altijd welkom.