017

Inmiddels is het een week later en staan we te wachten tot ik auditie mag doen. ‘Ben je zenuwachtig?’ Klinkt Nicola’s stem. Ik kijk haar aan en knik. ‘Een beetje, maar gezonde spanning is goed toch?’ Dit keer knikt zij. Beetje bij beetje schuift de rij door, net zo lang tot ik me eindelijk kan aanmelden. ‘Wat is je naam?’ Vraagt de vrouw achter het tafeltje. ‘Liam Payne.’ Ze zoekt mijn naam en geeft me een nummer, die ik op mijn T-shirt plak. ‘Veel succes met je auditie.’ Zegt ze nog even en gaat door met de volgende. We lopen naar binnen en ploffen neer op een bankje. Er worden verschillende nummers omgeroepen, maar ik ben nog lang niet aan de beurt. ‘Ben even naar de wc.’ Komt er mompelend, tegen niemand in het bijzonder, uit mijn mond. Ik sta op en loop naar de toiletten. Daar doe ik mijn behoefte en was mijn handen. Als ik terug loop zie ik een jongen van mijn leeftijd helemaal alleen zitten. Nieuwsgierig loop ik naar hem toe en ga tegenover hem zitten. ‘Ben je hier helemaal alleen?’ Vraag ik dan maar. De jongen kijkt verschrikt op en schud zijn hoofd. ‘Nee, ik ben hier samen met mijn moeder en zussen, maar die moesten zo nodig met elkaar naar de wc.’ De jongen grinnikt even en kijkt me aan. ‘Ik ben Zayn.’ Stelt hij zich voor. ‘Ik ben Liam, doe je voor de eerste keer auditie?’ Mijn stem klinkt vragend. Zayn knikt. ‘Ja, jij?’ Ik schud mijn hoofd. ‘Nee, ik heb twee jaar geleden ook al auditie gedaan, maar moest vlak voor de live shows naar huis. En nu doe ik weer een poging.’ Hij knikt begrijpend. ‘Zayn, wie is dit?’ Vraagt een vrouwen stem. Zayn kijkt naast zich. ‘Dit is Liam, Liam mijn moeder.’ Stelt hij ons aan elkaar voor. ‘Leuk je te ontmoeten.’ Zegt ze als we elkaars hand schudden. ‘Insgelijks, mevrouw.’ We praten nog even tot mijn nummer wordt omgeroepen. ‘Ik moet gaan, tijd voor mijn auditie.’ Ik geef Zayn en zijn moeder nog gauw een hand en ze wensen me succes. Ik loop terug naar mijn familie. ‘Waar ben je geweest?’ Mijn moeder kijkt me vragend aan. ‘Ik heb met een jongen gepraat. Ik kwam van de wc en hij zat helemaal alleen, toen ben ik naar hem toegelopen.’ We lopen backstage en daar krijg ik een microfoon. Backstage komt Dermot naar me toe. We praten een poosje en dan is het tijd om het podium op te gaan. Ik haal het beste in me naar boven en zing zoals ik nog nooit heb gezongen. Simon en Nathalie staan voor me op en een gevoel van geluk stroomt door mijn lichaam. Ook het publiek geeft een staande ovatie en de grijns op mijn gezicht wordt alleen maar groter. Nerveus bijt ik op mijn lip als de jury gaat stemmen of ik door ben. Louis Walsh begint als eerste te praten. ‘Voor mij ben je door.’ Een zucht verlaat mijn mond en ik kijk naar Nathalie. ‘Het is een ‘ja’ voor mij.’ Zegt ook zij. Mijn ogen glijden door naar Cheryl Cole. ‘Het is een ‘ja’ voor mij, zeker weten.’ Ze schenkt me een glimlach. Daarna is Simon Cowell aan de beurt. Nerveus kijk ik hem aan. ‘Gebaseerd op talent, absoluut geweldig, een super grote ‘ja’.’ Ik kan wel springen van blijdschap. Snel bedank ik de jury nog een keer en loop terug naar mijn familie, waar ik meteen in een knuffel getrokken wordt. Mijn familie is super blij voor me en ook Dermot is blij. Ik kan niet stoppen met glimlachen als we naar de uitgang lopen om naar huis te gaan. Onderweg komen we Zayn nog tegen, die bijna aan de beurt is. ‘Succes met je auditie.’ Zeg ik tegen hem. Hij kijkt me verbaasd aan, maar glimlacht dan. ‘Hoe ging jouw auditie?’ Vraagt hij nieuwsgierig. ‘Goed, ik ben door. Ik hoop je op bootcamp te zien.’ Hij feliciteert me en dan is het tijd voor hem om auditie te doen. Wij lopen verder en gaan naar huis. Waar een zenuwachtige Sarah op ons wacht.

Everything can come true, if you believe in it.