022~

ik keek Niall aan, mijn ogen vulde zich met tranen.
ik keek in zijn ogen, blijkbaar had hij het ook niet makkelijk.
"ik wil niet dat ze alles verpesten en kapot maken.."
"dat hoeven ze niet dat heb je zelf al gedaan."
ik duwde Niall van me af en liep naar binnen.
ik veegde de tranen uit mijn ogen, kroop in mijn bed en viel in slaap.

toen ik wakker werd was iedereen weg (dat dacht ik teminste).
ik ging op de bank liggen en keek samen met Boris tv.
een paar minuten later kwamen Harry en Naomi binnen gelopen.
"wat is er met je hand?" vroeg Harry.
ik keek naar mijn pols die rood/blauw was.
ik dacht na "Nialler..."
Boris stond op en liep naar Niall's kamer.
Naomi liep samen met Harry naar de keuken.
"doen jullie echt alles samen?"
"niet alles.."riep Naomi.
Boris kwam terug met een boekje in z'n bek.
"pakt Boris wel vaker spullen?"
"geen idee hij is niet mijn hond."riep Harry.
Boris legde het boekje op de bank en liep naar de keuken.
ik pakte het boekje een keek erin.
"Boris?" Niall liep naar de keuken.
ik keek verder in het boekje en kwam foto's en tekeningen tegen.
"waar heeft Boris dat boekje gelaten?" vroeg Niall.
de foto's en tekening waren allemaal van gisteren.
ik keek verder en kwam een stuk tekst tegen.
"ik denk bij Noël.."hoorde ik Naomi zeggen.
"ik kan toch niet met haar gaan praten.."fluisterde Niall.
"nee, maar ze kan je wel horen!" riep ik.
Harry duwde Niall de keuken uit.