The past

' 'een gewone nachtwandeling maar ik stap maar is op het word laat nou ja vroeg 'lachte ik en stapte weg richting kerkhof waar mijn ouders begraven waren .Ik stond voor hun graf er stond een foto op van wij met zen 3e .Ik ging met mijn hand over de foto en begon te snikken.'Waarom moest dit gebeuren 'prevelen ik tegen mezelf .Huilend staar ik naar het graf tot dat er iemand mij aan mijn heupen vast hield hij draaide mij om.'Edward ik zei dat ik weg ging' ik rolde met mijn ogen kon hij me nu nooit met rust laten .'Zijn dat je ouders ?' Ik knikte en slikte even .'Zou ik mogen weten wat er echt gebeurt is 'zijn ogen waren vol begrip en medelijden met me hoe zag ik er dan ook niet uit .zuchtend begon ik aan mijn uit leg mijn ogen weken geen moment van hun graf af.'Ik was thuis alleen ,ik was toen net 11 denk ik , mijn ma zou nog met me spelen boven tot dat we mijn pa hoorde gillen met laat mijn dochter toch met rust .Toen hoorde we voetstappen op de trap het was een stuk of 5 man .Ze kwamen mijn kamer binnen gestormd ,mijn ma wou me net in de kast duwen ' dat was best wel grappig bedacht ik me ' maar die man was te snel en deed de kast dicht hij begon naar mij uit te halen ik werd bang ,mijn ma begon te vechten alsof ze dat dagelijks deed .die mannen die er stonden veranderde in stof behalve 2 van hen .mijn ma duwde mij de gang in en riep dat ik moest lopen voor mijn leven ,ik weet nie hoe maar toch werd ik sneller dan die lijk bleken mensen zo beetje jouw huidskleur ,dus ik stormde mijn huis uit en botste tegen een man net als die in mijn huis .hij hield mij vast maar ik was totaal in paniek hij suste me en zei dat alles in orde kwam tot dat mijn ma gilde en haar stem stierf in de verte weg en toen was ik flauw gevallen 'snikte ik