Untill I found you ||009|| Tom

Tom

Zonder sleutels loop ik terug naar de jongens. 'Sorry, ze lagen er niet.' Bill kijkt me woedend aan. 'Wát? En hoe komen we nu terug?' Ik haal mijn schouders op. 'We kunnen een taxi bellen,' oppert Gustav. Georg haalt zijn telefoon tevoorschijn. 'Ik bel wel.'
Een half uur later stopt er een taxi voor onze neus. 'Morgen ga ik wel terug om het nog een keer te vragen, rustig maar.'
'Het is jouw auto. Als hij morgen gejat is koop je zelf maar een nieuwe.'
'Denk je dat ik het leuk vind dat ik mijn sleutels kwijt ben?'
'Nee, maar...'
'Houdt dan gewoon even je mond,' onderbreek ik hem. Bill trekt een nors gezicht en kijkt naar buiten.
Georg en Gustav slapen bij ons, dus de taxi hoeft maar langs 1 adres te gaan. Het is stil, de hele autorit lang. Georg en Gustav durven of willen de stilte niet verbreken en Bill wil niet met me praten, omdat ik de autosleutels kwijt ben geraakt. Ik wil geen ruzie met hem, maar ik kan er ook niks aan doen dat ze kwijt zijn. Misschien had ik er iets beter op kunnen letten, maar het is nou toch al gebeurt.
Bill betaalt de taxi. 'Kom, dan gaan we maar slapen,' mompel ik tegen Gustav en Georg terwijl ik de deur open. Morgen praat ik wel met Bill, dan is hij vast meer voor rede vatbaar.