Een ramp.

Die nacht sliep niemand, het was een groot feest.

De volgende ochtend was iedereen moe, ze deden een dutje en waren helemaal uitgerust.
''Tijd voor een jacht'' zei Paw.
Midnight knikte, ''Ik heb honger als een, eh, wolf''
Dit keer ging bijna de hele roedel op jacht, alleen Sky en Cave bleven achter.
Magical Lake en Foxy joegen alleen, ze kozen een zwakke eland uit en haalden die neer.
De rest van de roedel namen een ziek, volwassen mannetje.
Die haalden hem ook neer en begonnen te eten.
Na een tijdje hadden ze genoeg, Sky en Cave aten de restjes op.

Het volgende dutje sliep Sky niet.
Zonder dat iemand het doorhad joeg hij Midnight weg.

Toen de anderen wakker werden zagen ze Sky liggen op Midnights plaats.
''Wat is er gebeurd?'' vroeg Full Moon.
''Ik zei tegen Midnight dat hij beter weg kon gaan zodat een sterker mannetje de roedel over kon nemen, maar dat vond Midnight niet, hij nam het op tegen een beer en verloor, toen heb ik zijn lijk in de rivier gegooid''
De roedel was bedroefd, ze dachten nog wel dat hun Midnight zo sterk was.
''In ieder geval, IK ben nu de baas en ik sta geen vossen toe in de roedel'' zei Sky.
''WAT?!'' schreeuwde Foxy.
''Je kunt mijn vriendin niet wegsturen!'' riep Magical Lake kwaad.
''Dat kan ik wel'' zei Sky.
Hij liep de grot in en maakte een kras door Foxy's poot.
''En nu wegwezen!'' riep hij.
Foxy begon te huilen en rende weg.
Magical Lake rende haar achterna.
''Foxy, kom terug! Sky meende het vast niet''
''Kom maar terug schat'' zei Full Moon.
Ze sloeg een arm om haar dochter heen.
Bedroefd keerden ze terug.