3. The Story Begins

Met tassen vol kleren aan ons stuur fietsen we terug naar huis. “Ik dacht dat ik nooit iets zou vinden voor dat feestje van mijn opa en oma. Maar nu heb ik het toch gevonden!” Roept Dawn blij tegen Ava, die naast haar fietst. Ook Mabel heeft veel inkopen gedaan. Blij tuurt ze in de tas van de H&M, waar ze het perfecte jurkje had gevonden. Zometeen komen we bij de eerste afslag, waar Ava in moet om thuis te komen. We nemen afscheid van haar en wensen haar een fijn weekend. Als ze af is geslagen komt Dawn naast ons fietsen, die honderduit begint te vertellen over haar aankopen. Dan stopt ze midden in haar zin, en tuurt recht vooruit. “Wat is er?” Vraag ik, en probeer haar blik te volgen, dat op niks uitloopt. “O my goood!’ Roept ze en fietst ons heel snel voorbij. Ze fietst de stoep op en stopt voor de twee jongens die daar lopen. Ik en Mabel gaan harder trappen en niet veel later staan we weer bij haar. Eén voor een geeft ze de jongens een knuffel, en bekijkt ze van top tot teen. Ik en Mabel staren ze alle drie met open mond aan. “Kijk uit, straks vliegt er iets binnen.” Grapt Dawn terwijl ze zich weer op ons richt. “Dit is Tom, en die andere is Bill.” Verteld ze ons. “Wist ik al.” Zegt Mabel, die probeert een stoerdere houding aan te nemen. “EN WAAROM HEB JE DAT ONS NOOIT VERTELD?!” Flipt ze bijna. “Rustig, rustig. Niet de hele wereld hoeft het te weten, oké.” Achter haar hoor ik Tom en Bill lachen. “Ohja, Tom, Bill, dit zijn Amethyst en Mabel.” Ik glimlach een keer naar ze terwijl Mabel zich daarna uitgebreid voorstelt. “Waar waren jullie naar opweg?” Vraagt Dawn als Mabel is uitgepraat. “En waarom hebben jullie niks gezegd dat jullie hier waren?”