Part six - oops, did i ruin your moment?

Verdoofd liep ik naar de badkamer, waar ik me opfriste en aankleedde. Ik keek op mijn horloge. Het was kwart over acht. Het was thuis nog midden in de nacht.. Plots miste ik Dixon - mijn vriendje. Ik zuchtte. Ik had iemand nodig waarmee ik kon praten. Ik dacht na. Het was misschien nog een beetje vroeg, maar misschien was Bells al wakker.. Op mijn tenen sloop ik naar haar kamer. Ik opende de deur. 'Bells?' Toen zag ik ze. 'O. Het spijt me dat ik jullie gestoord heb.' Bella en Edward waren in een persoonlijk gesprek verstrengeld. Edward hield haar gezicht stevig vast en keek haar liefdevol aan, Bella had haar ogen dicht. Ik rook de zoete geur die om hen heen hing en trok mijn neus op. Wat was er mis met dit stadje? Weerwolven en vampieren.. Wat kwam er nog meer? Een pratende panda? Een heks?
Edward keek me aan, het was alsof hij mijn gedachten gehoord had.. Wat hij waarschijnlijk ook gedaan had, wist ik. Ik stond als versteend in de deuropening en voelde mijn wangen rood worden. 'S-sorry.' zei ik nog maar een keer, toen draaide ik me om en rende naar beneden, Jacob's briefje vastgeklemd in mijn hand. Ik hoorde Bella niet meer roepen, maar plots voelde ik een hand op mijn schouder. 'Lills.' Ik draaide me om naar Bella. 'Het spijt me, Bella, ik -' Ze legde haar hand op mijn mond en keek om zich heen of ze Charlie ergens zag. 'Luister - Charlie weet niet dat Edward iedere nacht bij me is, en ik wil ook niet dat hij dat weet, totdat het legaal is en we samenwonen.' Ik knikte. 'Wat het nog erger maakt is natuurlijk dat hij een vampier is?' Bella keek me verbaasd aan en probeerde toen te knikken. 'Oke dan. Pap mag het niet weten.' 'Wat mag ik niet weten?'