Part three - whats there?

'Gaan jullie maar iets voor jezelf maken, dan kan Bella je daarna je kamer laten zien.' Ik knikte, alweer. 'Oke, pap.' Bella begeleidde me naar de keuken, waar ze al ratelend, in de koelkast begon te rommelen. 'Je zult het hier leuk vinden, er lopen zoveel leuke mensen rond, zoals de Cullens en Jessica en Mike Newton en Angela en Ben - oh, en Jacob!' Ze keek meteen een stuk minder vrolijk, maar die gezichtuitdrukking schudde ze snel af. 'Jacob?' 'Jacob Black - hij was mijn beste vriend.' Ik besloot niet verder te vragen.

Nadat we wat gegeten hadden en hadden gekletst over vanalles en nog wat, vond ik dat het tijd was om naar bed te gaan. Ik was doodmoe en had last van wat hoofdpijn. 'Blijf nou zitten, Bells. Ik vind mijn kamer wel.' Zoals ik had voorspeld, vond ik de logeerkamer. Zo groot was het huis nu ook weer niet. Het was warm in de kamer, voor een stadje als Forks, en ik deed het raam open. Koude lucht stroomde binnen en tevreden ging ik, met een hemdje en een boxershort aan, in bed liggen. Ondanks de temperatuur ging er een rilling over mijn rug. Het was net alsof er iemand naar me keek. Iemand, die dus in dezelfde kamer was als ik..