Sixteen

*Zoey Miller

Buiten viel de nacht al snel en rond tien uur vertrokken we naar het dichtste stadje.
Het was gewoon angstaanjagend om te zien hoe braaf de mensen hier waren. Er was zo goed als niemand op straat en overal keken mensen uit hun ramen ons raar aan alsof ze wilden weten hoe het kwam dat wij zo 'laat' nog buiten waren.
Waarschijnlijk was het nachtleven hier even ver geëvolueerd als de mensenrechten in China...
Het was vrij frisjes buiten vandaag in vergelijking met de vorige dagen en ik was dus blij toen we uiteindelijk een clubje vonden.
Niall duwde tegen de deur en zijn mond viel open.
'Zijn jullie zeker dat het hier geopend is? Er lopen hier amper 8 mensen rond...' Ik keek langs hem heen. Hij had gelijk, het clubje was veel te groot voor iedereen die er was. En dat voor een zondagavond...
'Niet te geloven...' Mompelde ik.
'Wel, tijd om wat leven in de brouwerij te brengen!' zei Louis die als eerste naar binnen liep.
Zayn liep achter hem aan. 'VAS HAPPENIN?!' Riep hij zo luid dat hij de muziek overstemde.
Iedereen keek hem verbaasd aan alsof ze het niet gewend waren dat er echt gefeest werd in een nachtclub.
Ik kreeg plotseling een por in mijn zij. Ik keek naar links en zag Harry die naar iemand wees. Ik keek in de richting van zijn hand en zag daar op de dansvloer Sven 'pukkelkop' staan. Ik grijnsde even naar Harry en liep toen naar binnen. 'VAS HAPPENIN?!' Riep ik Zayn na.
'Sven!' schreeuwde ik opgewonden zwaaiend naar hem alsof ik hem nu pas opgemerkt had.
Hij keek ons verschrikt aan. Iedereen keek nu naar hem. 'Ken je die mensen?' vroeg een meisje met zwart haar.
'Nooit van mijn leven gezien!' antwoordde Sven vlug.
Ik knipoogde naar Harry die nu met me mee begon te spelen. 'Dat is lang geleden!' Riep hij.
'Hoe reageerde je baas nu, een beetje soepel?' vervolgde hij.
Het meisje keek Sven met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Ken je hen niet? Zij jou wel denk ik.'
Niall en Louis liepen naar de dj om te onderhandelen over de muziek aangezien het leek alsof e op het Schlagerfestival waren beland en Zayn, Ariana en Liam liepen naar de dansvloer om hun beste moves te tonen.
Ik en Harry liepen daarentegen al grijnzend naar Sven om hem wat lastig te vallen. Wat waren we toch slechte mensen eigenlijk. Maar ja, het was onschuldig plagen, dat moest kunnen, toch?
'Wat doen jullie tweeën hier nu weer?' Siste hij ons geërgerd toe.
'Nu denken al mijn vrienden dat ik met jullie malloten omga!'
Beledigd keken we hem aan. 'Malloten? We willen gewoon wat leven in de brouwerij brengen! Dat is alles. Aan deze tent te zien is dat dringend nodig...' verdedigde Harry zich.
'Zijn dat echt al je vrienden?' Vroeg ik plotseling.
'Dat zijn er wel erg weinig, niet?' zeiden Harry en ik opeens in koor.
We keken elkaar even aan en schoten in de lach.
Sven keek ons geïrriteerd aan. 'Jullie zouden een leuk koppel zijn!'
Mompelde hij waarna hij zich omdraaide.
Ik en Harry keken elkaar even aan en begonnen te blozen.
'Die Sven toch!' Grinnikte Harry opeens alsof hij hem al jaren kende.