Foto bij My Love-Hate Relationships at Hogwarts [12]

‘Kijk de eerste leerling is aan de beurt!’ riep Carlo wijzend naar de kinderen voor ons.

Veel plezier



x.

. Ik schrok op uit mijn gedachten en keek naar voren. ‘Gilisjans Merodepijp!’ riep professor Anderling en ik hoorde een aantal mensen achter me lachen. ‘Wat is dat voor een naam! Haha!’ Ik wist niet wie dat zei maar het was vast een grote loser of natuurlijk iemand uit zwaderich. Een klein meisje strompelde zenuwachtig naar voren en ging voorzichtig op de stoel zitten. Professor Anderling plaatste de hoed op haar hoofd en die riep meteen . ‘Grifoendor!’ een luid gejoel van de Grifoendortafel en een bijna nog luider boegeroep van de Zwaderaars klonk door de gigantische kamer. Ik glimlachtte. Het was zo typisch Zwaderich om zo stom te doen. Wacht, ik mocht pas zo denken als ik er zeker van was dat Steffie niet in Zwaderich zat. ‘Inhouden Michelle, inhouden’ mompelde ik tegen mezelf. Ik merkte dat Carlo me vreemd aankeek maar had geen zin om het uit te leggen. ‘Laat maar’, fluisterde ik naar hem en hij knikte. ‘Suzanne Pikkels!’ riep Anderling en een het was nu een nog kleiner meisje dat naar de stoel liep. Toen ze zat werd de sorteerhoed ook op haar hoofd gezet. Hij zei niet meteen iets maar leek eerder diep na te denken. Hoe langer het duurde hoe nerveuzer Suzanne leek te worden. Dat had ik ook gehad. Bij mij had het minstens vijf minuten voor de hoed ook maar één woord had gezet zelfs niet “laat me eens denken”. Nee helemal niets. Ik kreeg het gevoel dat ik hem kapot gemaakt had ofzo, ookal was dat vrijwel onmogelijk. Toen er na een ijzige stilte had geklonken dat ik in Huffelpuf zat kon mijn geluk niet op. Ik had de hoed niet kapot gemaakt en ik zat in de afdeling van de “knappe jongen”. Jaja ik was Carlo’s mooie gezichtje toen al tegen het lijf gelopen en noemde hem voor ik zijn naam kende dus de “knappe jongen”. Daar schaamde ik me nu wel een beetje voor. Ik schudde mijn gedachten weer van me af en ik merkte dat de hoed nog niets had gezegd. ‘Waar kennen we dat toch van’, fluisterde Carlo lachend en ik snapte direct dat hij het over mij had.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen