5,oh!kon hij maar mee

ik wist dat het zinloos was om ze in mijn eentje te proberen te vinden. het waren wolven!als die niet uitgehongerd zijn,blijven ze liever bij mensen vandaan. en ik was nou eenmaal geen wolf,hoewel ik lang dacht van wel.
ik was een mens,een mens met uitstekend geoor en reukzin weleenswaar.maar ik kon echt niet aan een wolf tippen.
WITHE-HUNTER!!!,hij is een wolf!hij kon me helpen!maar hoe kreeg ik hem hier weg?
"withe-hunter?kan je me helpen?"
"ik zal het altijd proberen,songs,voor jou altijd!"hij keek me strak aan met zo'n echte 'wolvenblik'"wat moet ik doen?"
"wil je met me mee,opzoek naar mijn roedel?"
"en dan vraag je aan MIJ of ik iets voor JOU wil doen?!tuurlijk wil ik dat!tuurlijk wil ik terug naar het woud!maar ze laten mij niet weg hier,dat weet ik zeker"
"maak je daar maar niet druk over!daar zorg ik voor!als je me hoort huilen,moet je je klaar maken,dan is het gelukt en kom ik je ophalen"

ik keek naar de oppasser die met open mond had staan kijken
"meneer,hoe komt deze wolf in deze dierentuin?"ik wist het andwoord al maar ik wilde zijn verhaal ook wel eens weten.