Untill I found you ||004|| Amynthas

Met mijn broodje nog half in mijn mond en de oortjes van mijn mobiel in mijn oren stap ik op mijn knalroze fiets en rij richting het winkelcentrum. Als men moeder me zo zag zou ze me hoogspersoonlijk van mijn fiets afsleuren. Ze vind het levensgevaarlijk om met muziek op te fietsen. Dan concentreer je, je minder op de weg en die shit. Tijdens het fietsen kijk ik mijn ogen uit naar allerlei dingen. Al woon ik hier al tien jaar toch lijkt het alsof alles hier veranderd in New York. Na een paar minuten fietsen kom ik aan bij het winkelcentrum en met een glimlach zet ik mijn fiets in een stalling en doe hem op slot en berg het sleuteltje op in mijn tasje. Tijdens het lopen haal ik de oortjes uit mijn oren en berg alles op in mijn tas. Geen goede eerste werkdag als je dan al met keiharde muziek de winkel binnenloopt. Van ver zie ik het kleine winkeltje al staan. Het heeft vrolijke kleuren en het terras is bedekt met allerlei bloemen. Als ik bij het winkeltje aankom open ik de klapdeuren en loop naar binnen. 'Goedemorgen Amynthas' hoor ik mijn baas meteen roepen en glimlachend groet ik hem terug. Hij lijkt me een hardstikke aardige man. Hij heeft blond haar, blauwe ogen en moderne kleding. Ik schat hem ongeveer een jaar og negentwintig, dertig. 'Zal je voor mij even snel alle tafeltjes willen afstoffen?' vraagt hij en meteen knik ik en verdwijn de keuken in om een sopje klaar te maken.