Proloog
De muziek dreunde in mijn oren, zong door mijn hoofd, bonkte tegen mijn schedel. Ik had mijn ogen samen geknepen, probeerde me met alles op de snijdende gitaar en keiharde drums te concentreren, maar het lukte me niet. Het lukte me nooit. Ik kon alleen maar denken aan de schoenendoos in mijn kledingkast, en de woorden die hij bevatte.
Ik had mijn hoofd tegen het raam gelegd, en staarde naar de wereld die aan me voorbij vloog, zonder echt iets te zien. Door de dopjes in mijn oren klonken de zachte tonen van een piano, alleen maar de piano, en de stilte, die nooit leek op te houden sinds ik weg was gegaan. Mijn gedachten dwaalden naar thuis, en ik sloot vermoeid mijn ogen.
Reageer (2)
Oke, ik vind het heel erg goed (:
1 decennium geledenTrouwens, wanneer ga je verder bij bluestorms?
Ik ben die vriendelijke onbekende.
Je schrijft echt goed... Ben benieuwd naar dit verhaal.
1 decennium geledenGa je 'Arthur' hier ook op posten?