O39.

POV Elvira
Grinnekend laat ik mezelf vallen op de bank in woonkamer, en Niall valt ernaast. Aangezien ik mijn drinken nog niet op had, gooi ik mijn glas in een keer achterover.
Op de tafel staan nog de twee volle glazen van Céline en Harry, onaangeroerd.
Ik kijk om me heen en het valt me nu pas op dat Zayn, Louis en Liam niet meer in de woonkamer zijn. Ik pak mijn glas en breng hem naar de keuken. Op het aanrecht blad zie ik een briefje liggen, ik kan het niet laten om het te lezen, maar al snel lees ik dat ik het gewoon mág lezen.
‘Niall, the other boys went out somewhere, they left a note’ zeg ik en ik hou het briefje omhoog.
Fronzend kijkt Niall me aan. ‘They went out and they didn’t say anything about it?’ vraagt hij.
‘I think they didn’t want to bother us, that’s why they left the note’ zeg ik tegen Niall, nog steeds met het briefje zwaaiend.
Hij haalt zijn schouders en zakt onderuit op de bank. Ik hoor voetstappen van de trap afkomen, en Harry een Céline komen naar beneden. ‘Hoi’ zegt Céline vrolijk tegen mij, terwijl ze naast me bij het aanrecht komt staan. Harry laat zich naast Niall op de bank vallen.
‘Okee, jij gaat me nu alles vertellen’ zeg ik tegen Céline. Ze pakt haar glas wat nog helemaal gevuld is en neemt een slok.
‘Waarover?’ vraagt ze. ‘Doe nou niet alsof je niet weet waarover, Niall en ik hebben jullie gehoord’ zeg ik met een grijns. Céline word hartstikke rood en neemt snel nog een slok van haar drinken.
‘I’m hungry!’ roept Niall opeens vanaf de bank. Céline en ik moeten er allebei om lachen. ‘We praten later wel’ zeg ik tegen Céline. Ze knikt naar me en ik kijk op de klok, die aan de muur hangt. De wijzers wijzen al half 7 aan, dus het is niet zo gek dat Niall honger had. Zelf had ik ook wel trek.
‘Want do you want to eat?’ vraag ik aan Niall. Er verschijnen pretlichtjes in z’n ogen als hij uitspreekt wat hij wilt eten.. Nando’s.
‘That’s a good idea, we’ve always wanted to eat there! There isn’t a Nando’s in Holland’ zegt Céline.
‘Okay, let’s go then’ zegt Harry en hij staat op. We pakken onze jassen van de kapstok en trekken daarna de deur achter ons dicht. ‘This way’ zegt Niall, en hij pakt mijn hand vast. Het is erg koud buiten, want het is pas januari. Morgen is het een maand geleden dat ik Niall voor het eerst aankeek en van die stomme kruk afviel. En nu? Nu liep ik door de straten van Londen, richting Nando’s, hand in hand met Niall, terwijl Céline voor me loopt, arm in arm met Harry.
This was a dream coming true. Iets wat bijna niet te bevatten was.

-