The world of a writer...
(Nee, ik ben geen drama queen, en ja toch wel, ik heb een geweldig leven, maar dat weerhoud me er niet van af en toe de kans te grijpen een weg te vluchten en een andere leven te leiden
)Hope you like it!
(Misschien herken je je er wel in, zoja, reactie? -aa-)
Ik bekijk mijn leven vanop een afstandje. Ik zie mezelf zitten achteraan op en bankje in de klas. Ketens houden me op mijn plaats. De ogen van de leerkracht lijken niet van me af te wijken. Mijn vrijheid wordt me hier afgenomen.
Iedereen kijkt aandachtig naar het bord, waar niet meer dan Chinees voor me op staat. Mijn gedachten dwalen af, maar niet onopgemerkt. De leerkracht stelt me een vraag over de leerstof, waardoor alle ogen zich op me richten. Een ongemakkelijk gevoel bekruipt me. De eerste grijnzen en grimassen verschijnen op de gezichten van mijn medeleerlingen, maar het antwoord blijft me ontzegd. Mijn gezicht kleurt rood, ik voel mijn hartslag sneller staan. Ik wil hier weg, maar de ketens rond mijn polsen en benen houden me tegen. De kettingen zijn er niet echt, ze zitten in mijn hoofd en zorgen ervoor dat ik hier blijf. Ketens gevormd door het ideaal dat ik me in mijn hoofd heb gemaakt. Ouders zeggen het zo vaak; school is goed voor je. Als je goed studeert zal je later een goede baan krijgen en een groot huis kunnen kopen. Idealen die je in je hoofd worden gepropt van jongs af aan. Ik wil ze niet zien, niet horen, wat ik wil is mijn eigen leven leiden. Het leven dat de andere niet voor me moeten bepalen. School is een gevangenis, net als het leven. De enige manier om je eigen zin te doen is een nieuwe wereld te creëren. Een wereld waar alles mogelijk is en waar jij de hoofdrol in speelt. Een wereld waar je in kunt vluchten als je het even niet meer ziet zitten. Een wereld gevormd door fantasieën in je hoofd en verwerkt met inkt en letters op een blanco blad. Een wereld die je deelt of voor jezelf houd. De wereld van een schrijver…
Er zijn nog geen reacties.