037*

Weer stond ik voor de deur. Via het raam kon ik zien dat geen van de jongens zich nog had bewogen, en nog steeds half in coma op de bank lagen. Grinnikend drukte ik op de deurbel, waarna ik de jongens binnen elkaar vermoeide doe-jij-maar-open-tekens gaven. Na een paar seconden getreuzel stond Gustav op en opende de deur. 'Neem de sleutel voortaan mee als je weer terug komt,' bromde hij geïrriteerd. 'Sunshine,' kaatste ik terug, 'ik blijf vanavond hier slapen, ik slaap wel bij Tom in bed,' vervolgde ik terwijl ik de tas in de gang neer gooide en langs Tom op de bank plofte. Bill probeerde zo enthousiast mogelijk te juichen, wat niet echt lukte. Een zucht verliet zijn liepen toen hij onze slaperige gezichten zag. Wáárom waren we allemaal zo moe? Ik bedoel, we waren de hele dag nog niet moe geweest, dat was pas sinds we weer thuis waren. Het deed er niet toe. Ik kon mijn benen niet meer bewegen, evenals mijn armen, niemand bewoog echter nog. Mijn oogleden werden zwaarder en zwaarder, waarom zou ik niet gewoon in slaap vallen? Het was al bijna donker, en het zou heus geen kwaad kunnen om mijn ogen even dicht te doen om mezelf mee te laten slepen in mijn rijke fantasieën. Doodstil was het nu in huis, niemand bewoog, je hoorde zelfs onze ademhalingen amper. Ik had me nog nooit zo rustig en lam gevoeld. Nog even één blik op de klok, die nu half zes aangaf. Half 6? Wonderbaarlijk hoe snel de tijd kon gaan, we zouden nu moeten gaan eten, maar ik had geen honger, dus hoefde het van mij ook niet. Nog één blik de kamer in, waar de anderen al lang hun ogen hadden gesloten, en mijn oogleden zakten eindelijk zachtjes dicht en een gevoel van rust verspreidde zich door mijn lichaam. Eindelijk verlost van de zorgen die ik al 2 dagen met me meedroeg. Ik had echter niet in de gaten dat iemand me bekeek, terwijl ik me niet meer kon bewegen, té moe om zelfs nog maar fatsoenlijk adem te halen. Het leek alsof mijn longen werden samengeperst, alsof mijn keel was dichtgeschroefd. Ik wilde dieper ademhalen, opstaan, maar het lukte niet, ik kon geen oog meer openen. Iemand anders had me in zijn macht.




Okee,, 5+ reacties voor vervolg