-65-

Vrolijk als een stel pubers liepen we door de hoofdstraat van de mooiste stad in de wereld. De jongens hadden ons een lift gegeven naar de duurste winkelstraat. Jodie liep alle kanten op en vroeg telkens of we een winkel in konden lopen. Maar eigenlijk hadden we niet zoveel tijd om jurken te kopen. "Hey hier kunnen we naar binnen" Linda wees met haar hand naar een mooi winkeltje. Een groot bord hing boven de ingang, Met sierlijke letters: Dresses. Jodie trok ons gelijk mee aan onze armen de winkel in.
Het was prachtig binnen. Met rekken vol met jurken, kort en lang, glimmend en dof. Een mooie sierlijke trap leidde naar boven. De treden waren belegd met wit marmer. Boven ons hing een grote witte kroonluchter. "Wauw" Jodie keek vol verbazing de winkel rond. Eigenlijk was het best grappig, atans dat merkte ik aan de vrouw die aan kwam lopen. "Zo te zien nooit in zo'n winkel geweest?" de vrouw van, ik schat zo'n 26, kwam aanlopen in haar kokerrokje. Een wit blouseje en een paar witte hakken. Haar haar was opgestoken met hier en daar een krulletje. Ze lachte een beetje om onze gezichten. "Maar kan ik jullie ergens mee helpen?" ze keek ons vragend aan. "Ehm ja, we zoeken jurken voor vanavond" zei Elena die naar voren kwam lopen. "Voor een party, stijldansen, voor wat?" de vrouw keek ons één voor één aan. Ik hoorde Linda weglopen naar het dichtstbijzijnde kleding- rek.
"Voor een avondje stijldansen" zei ik blij. "Oke, zal ik u laten zien waar ze hangen of wilt u eerst even rond kijken?" ze keek me raar aan. Alsof ze iets wist van me. Maar ik kende dat hele mens niet.

We knikte instemmend en we liepen achter de vrouw aan. "Oh wacht even, Linda en Jodie zijn nog bij de ingang" Elena liep snel weg. "Oke" zei ik snel en ik liep de vrouw achterna de trap op.


Na een paar minuten voor uitleg liep de vrouw weg. "Oke, zoek maar een leuke jurk uit" zei ik blij en liep gelijk naar een rek met jurken. Ik zelf vond de kleur erg mooi voor een lange zwierige jurk.
Na wat jurken bekeken te hebben wou ik bijna een andere kleur kiezen. Maar toen zag ik de mooiste jurk die ik tot nu toe had gezien. Er waren er wel meerdere mooie jurken maar deze trok mijn aandacht. Snel liep ik naar de jurk en hield hem omhoog. Hij was rood met een mooi zilver kleurig frutseltje bij de schouder. "Heey Jodie, jij bent toch een specialist in jurken" grapte ik. "Ehm, hoezo?" Jodie kwam even aangelopen en keek me vragend aan. Ik hield een rode jurk omhoog. "Wauw die is echt mooi" Jodie keek vol bewondering naar de jurk. "Oke, dan word deze het" zei ik blij en vouwde de jurk over mijn arm.

"Heb jij er al één uitgekozen?" vroeg ik vol nieuwsgierigheid. "Yep" ze gebaarde dat ik mee moest komen, dus liep ik snel achter haar aan. De houten vloer onder mijn schoenen kraakte luid. En op de achtegrond speelde een leuk lied. Ik zag Elena even chagrijnig vooruit kijken. Nogal logish, ze vertelt ons altijd dat ze een hekel heeft aan die zangeres. Even moest ik lachen van mijn gedachtes en liep verder.
Jodie wees naar de lange prachtige paarse jurk die ze had uitgezocht. "Wow, die is echt mooi Jo" Linda was in de tussen tijd naast me komen staan. Dankzij haar spontane reactie schrok ik best erg. "Oke, wezentjes, mee komen" grinnikte Linda en liep weg. Ik keek Jodie even raar aan en liep daarna samen met haar achter Linda aan.

We kwamen aan bij een rek met allemaal licht roze en witte jurken. Ze zagen er zo gaaf uit. "Kijk, deze vind ik echt gaaf" trots wees Linda naar de roze jurk die over het rek hing. Jodies gezicht daarop was onbeschrijfelijk. Linda schoot gelijk in de lach van haar gezicht. "Die is echt freaking mooi, hé?" Linda deed alsof ze hem zelf had gemaakt en schoot opeens in de lag. "Ik ga hem even passen" nog voordat ik oke kon zeggen liep Linda al weg naar de pashokjes.

"Heey meiden, al iets gevonden?" Elena keek ons vragend aan. "Yep" antwoordde ik en Jodie tergelijkertijd. "Cool, mag ik zieeeen?" zei Elena nieuwsgierig. Ik hield mijn rode lange jurk omhoog. "Deze heb ik maar gekozen" zei ik zo neutraal mogelijk. "Cool. En jij Jodie?". Ze keek Jodie vragend aan. "Kom maar mee dan" zei Jodie blij en huppelde weg.
Ik keek de twee meiden na en besloot om maar ook even de jurk te gaan passen.


Even later wanneer ik klaar was en ik de jurk aan had gehad, liep ik het hokje uit en ging ik op het stoeltje zitten die voor de hokjes stond. "Elena ben je klaar? Ik wil hem nog zien" zei ik nieuwsgierig.
Even later kwam ze het hokje uitgelopen met een prachtige lange zwarte jurk aan.