012
Zenuwachtig tikken mijn vingers op mijn knie. Iedere keer als de telefoon gaat, lijkt het alsof mijn hart uit mijn borstkas wil springen. Als dan blijkt dat het iemand anders is, zakt het gevoel weer weg. Mijn ogen vinden de klok en zien dat het bijna één uur is. Het zinnetje van de rector aan alle examenkandidaten, ‘als je na één uur gebeld wordt, ben je sowieso geslaagd,’ spookt door mijn hoofd. Nog vijf minuten, mijn zenuwen worden met de minuut groter. Net voor de klok één uur slaat, gaat de telefoon. ‘Liam Payne.’ Mijn handen trillen als ik de telefoon opneem. ‘Liam, met Mevrouw Nielands. Ik heb de uitslag van je examens. Ik kan je mededelen dat je met vlag en wimpel geslaagd bent. Gefeliciteerd.’ Als de verlossende woorden mijn gehoorgang bereiken, verlaat een opgeluchte zucht mijn mond. ‘Dat is geweldig! Dank u wel.’ ‘Graag gedaan, je krijgt nog een brief over de diploma uitreiking. Ik hoop je daar te zien. Dag.’ Een lang pieptoon schalt in mijn oor en met een grijns op mijn gezicht leg ik de telefoon weer neer. Ik voel al mijn zenuwen mijn lichaam uitvloeien en ik laat me relaxt onderuit zakken. De voordeur gaat open en heel mijn familie komt binnen. Eigenlijk moest ik ook op verjaardag, waar zij ook zijn geweest, maar vanwege de uitslag moest ik wel thuis blijven. Mijn zussen komen naast me zitten en kijken me afwachtend aan. Als mijn ouders er ook eindelijk zitten, wordt de grijns op mijn gezicht omgezet naar een brede glimlach. ‘Je bent met vlag en wimpel geslaagd.’ Citeer ik Mevrouw Nielands. Meteen wordt ik in een verplettende knuffel getrokken en komen er felicitaties van alle richtingen. Mijn ogen glijden even bestuderend over de gezichten van mijn familie. Al hun gezichten staan vrolijk en hun ogen vol trots. Op dat moment gaat de deur open en komt Sarah binnen. ‘Als ik dit zo zie, denk ik dat je geslaagd bent.’ Ik draai me om en kijk Sarah glimlachend aan. ‘Klopt, ze hebben net gebeld.’ Ze komt op me aflopen en knuffelt me stevig. ‘Gefeliciteerd.’ Ze kijkt me strak aan in mijn ogen en ik voel haar lippen op de mijne.
Hold me in your arms & never let me go
Een kleintje.
Wat vinden jullie ervan?
Reageer (4)
wacht even hoor, is Sarah nu gewoon een goede vriendin of iets meer dan dat? Ik snappe niet meer:(
1 decennium geledensnel verder!
nieuw abo.
1 decennium geledensnel verder!
geweldig hoofdstuk, snel verder!!
1 decennium geledengeweldig je moet echt verder
1 decennium geledenmesschien nu nog een hoofdstukje voor mij ik ga
dan ook een hoofdstukje schrijven