Hoofdstuk 4

Reu kwam op me afrennen ik dacht dat ze mij ging bijten. ik rende richting mijn tent maar een weerwolf is natuurlijk sneller, en ik struikelde over een steen die toen ik er over viel opgloeide. de steen kwam tegen Reu's been. het been veranderde weer terug in haar eigen been
ik stond snel op. rende naar de steen en gooide de steen tegen het hoofd van Reu.
het hele lichaam veranderde terug in Reu. 'dank je wel' zei zei. toen viel ze flauw. ik legde haar in de tent. ik liep de tent uit en pakte de steen op. stak die in mijn zak.

beste dagboek, geen idee welke maand het is, 's morgens
Reu ligt al dagen buitenwesten. het gaat niet beter. af en toe praat ze in haar "slaap". ik geef haar geen eten want ik weet niet hoe ik dat moet doen, ik zorg er wel niet voor dat ze uitdroogt. ik giet iedere dag water over haar heen.
ik ga stoppen want ik hoor iets in de bosjes.
groetjes Marc.

uit de struik kwam een meisje meisje. ik deinsde achteruit. 'wees maar niet bang, ik ben Rose.' nog steeds op mijn hoede liep ik op rose af. 'ik ben Marc, en wij vluchten voor de regering.' zei ik. 'wij?' vroeg rose. 'ja, mijn vriendin ligt in de tent.' zei ik. 'oh is ze ziek?' vroeg ze. 'nee, ze is flauwgevallen, ik denk dat ze in coma ligt.' zei ik. 'kan ik iets doen?' vroeg ze. 'denk het niet, of je moet al magische heel krachten hebben.' zei ik. Rose keek me aan alsof ze wou zeggen, hoe weet jij dat. 'er... ja dat heb ik van mijn oma geleerd.' ik gaapte haar dom aan. 'waar ligt zij?' vroeg rose. 'daar in die tent.' zei ik.
toen we in de tent zaten keek ze me ernstig aan. 'ze is er ernstig aan toe, ik heb hier de helende paddenstoel Amanita pantherina voor nodig.'
zei Rose. 'morgen ga ik die zoeken, wantjij weet niet hoe die paddenstoel eruit ziet.' ze liet er een kleine pauze tussen. 'en er is nog een probleem, deze paddenstoel heeft een broertje met net de tegenover gestelde werking, die paddenstoel ziet er precies hetzelfde uit.' zei Rose.
de volgende dag ging Rose op pad.

uit de ogen van Rose
ik ging 's morgens op pad. ik gaf als afscheid een kusje op Marc's wang. hij werd rood, eigenlijk wou ik een reactie geven maar ik dacht dat ik dat beter kon laten. we namen afscheid. 'tot straks, als het mee zit ben ik er vannacht weer.' ik liep het bos in. ik dacht dat Marc de tent weer is, want ik hoorde het soortgelijke geluid van een rits. overal zag ik paddenstoelen, maar nergens de paddenstoel die ik zocht. dat heb ik altijd, normaal kom je ze vaak tegen. en dan heb je ze nodig en dan vindt je ze niet! hoe verder ik het bos in loop hoe donkerder het word.
na een uurtje zoeken heb ik de paddenstoel gevonden. op de terug weg ren ik. want, op de heen weg moest ik goed kijken of ik hem kon vinden.

als ik bij de tent aankom zie ik dat Marc nog in de tent is. hij komt snel naar buiten als hij mij ziet. 'Rose' roept hij. hij gaf mij een kusje. 'heb je de paddenstoel?' vroeg Marc. 'ja, maar ik weet niet of het de goede is.' zeg ik. 'ik ga de drank voorberijden.' zeg ik nadat Marc er niet op reageert. 'zorg dat je vriendin veel water binnen krijgt.' zeg ik
hij pakt de emmer met watter en gaat de tent naar binnen. ik maak een klein vuurtje. nadat het vuurtje is op gewarmd zet ik een emmer die ik met watter heb gevuld op het vuur. ik maal de paddenstoel tot stukjes. gooi er wat brood bij voor de smaak. en dan moet het een uur op het vuur staan, daarna kan Reu hem drinken. ik hoop alleen niet dat het de verkeerde is.
na een uur pak ik een klein bekertje giet een beetje genees drank in het schaaltje en wil net de tent in lopen al Marc me voor de zoveelste keer vraagt wanneer het klaar is. 'het is nu klaar Marc.' reageer ik een beetje chagerijnig.
in de tent kiep ik de drank in Reu's keel. eerst gebeurt er niks, maar dan gaat ze trillen. 'HET WAS DE GIFTIGE PADDENSTOEL.' zeg ik. 'ER IS NU NOG MAAR EEN MANIER OM HAAR TE GENEZEN.' schreeuw ik. 'MAG IK?' vraag ik aan Marc. Marc knikt alleen. 'remediëren' roep ik uit
dan blijft Reu roerloos liggen...